خلاصة:
هدف پژوهش، مقایسۀ ادراک ریسک دانشجویان شرکتکننده درفعالیتهای ورزشی دانشگاه مازندرانبود. این پژوهش ازنوع توصیفی - پیمایشی و شیوۀ جمعآوری اطلاعات میدانی بود.جامعۀ آماری دانشجویان دختر و پسر شرکتکننده درکلاسهای آموزشی، فوق برنامهها و اعضای تیمهای ورزشیبودند که نمونۀ آماری به صورت تمام شمار 901 نفرانتخاب شد. از پرسشنامۀ محققساختهای تحت عنوان ادراک ریسک استفاده شد که روایی آن توسط 11 نفر ازخبرگان وپایایی آن بااستفاده ازروش آلفای کرونباخ 84/0 برآورد گردید. نتایج حاصل از دادههای تحقیق با استفاده از آزمونهای کلموگروف اسمیرنوف و یو- من ویتنی استخراج شد.نتایج آزمون یو من ویتنی نشان داد که بین ادراک ریسک دانشجویان دختر و پسر در شاخصهای هیجانخواهی، ترس از مصدومیت، اعتماد به نفس، تجربه و مهارت تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، بین ادراک ریسک دانشجویان دختر و پسر در تأثیر سابقۀ مصدومیت و سابقهی موفقیت در تکرار فعالیتهای خطرناک اختلاف معناداری مشاهده نشد که خود بیانگر نگرش و ادراک نزدیک دختران و پسران درشاخص های مذکور است. بنابراین، مدیران ورزش برای بقای سازمان خود و همچنین تأمین ایمنی و سلامت ورزشکاران باید به درک طرز تلقی شرکتکنندگان در فعالیتهای ورزشی بپردازند تا از این طریق گامهای مهم و اساسی برای شناسایی ادراک دانشجویان از ریسکهایی که میتواند منجر به عدم مشارکت آنها در فعالیتهای ورزشی گردد، برداشته شود.
The aim study was to compare of risk perception among participating sports activitiesstudents. Samples were selected from a population of university student athletes (girls and boys) participating in educational classes, members of sports teams and athletic programs. The sample size was set up based on all 901 samples in full. Research instrument was a researcher-made questionnaire namely “the Perception of Risk Questionnaire (PRQ)”. Its validity was approved by 11 experts in the field of sport management. Moreover, its reliability was estimated by the Cronbach's alpha of 0.84 in a pilot study. Results from the survey data using Kolmogorov-smirnoff and U-Mann Whitney tests were extracted. The results showed there are significant differences between girls and boys student in risk perception on the criteria of Sensation seeking ,fear of injury, self-confidence and experience. also, no significant difference was observed between girls and boys student on the criteria of injury background Effect and Success Effect in the repetition of risky activities .it indicate the same attitude of boys and girls at the mentioned indexes. Managers of sport organization should be as a perceived attitudes the participants in sports activities, for survival of your organization and also providing safety and health athletes, so this way be removed critical steps to identify the perception student of risk that could leads to lack of their participation in sport activity.
ملخص الجهاز:
"نتایج آزمون یو من ویتنی نشان داد که بین ادراک ریسک دانشجویان دختر و پسر در شاخص های هیجان خواهی، ترس از مصدومیت ، اعتماد به نفس ، تجربه و مهارت تفاوت معناداری وجود دارد.
همچنین با تحقیقات فلورنتال (٢٠٠٠) و ریمو و ابرگ (١٩٩٩) که درمطالعات خود نشان دادند مردان رتبه های بالاتری نسبت به زنان در هیجان جویی و ریسک پذیری دارند، ارجی (٢٠٠٨) که عنوان کرد میانگین هیجان خواهی دانشجویان پسر بیشتر از دانشجویان دختر است و بابایی (١٣٩١) که در نتایج پژوهش خود نشان داد در پسران بین درون گرایی و برون گرایی با هیجان خواهی رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد، اما در دختران رابطه معناداری به دست نیامد، همخوانی دارد.
این نتایج با نتایج تحقیق اپانل و همکاران (٢٠٠٩)، کانتوس و همکاران (٢٠٠٨)، ویلیام و اندرسون (١٩٩٨) و هیلر و مورونجلیو (١٩٩٨) که نشان دادند تمایل به تمرکز بر روی پیامدهای منفی ناشی از آسیب های مرتبط ورزشی و سابقه ی آسیب دیدگیهای قبلی اغلب به عنوان آغازی است برای احساس اضطراب ، افسردگی و درماندگی که خود منجر به درک بالای ریسک خواهدشد، همچنین سابقه ی مصدومیت ورزشکاران عامل مهمی برای افزایش احتمال مصدومیت آنها در آینده میشود، مخصوصا اگر از لحاظ روان شناختی بازسازی کاملی صورت نگرفته باشد، خود زمینه ساز اضطراب و ارزیابی منفی شناختی ورزشکاران از محیط و افزایش ریسک ادراک شده میشود، همخوانی دارد."