خلاصة:
هدف این مقاله، ارائۀ سنجش جدیدی برای تعیین میزان رشد شرکتها بر پایۀ نسبتهای مبتنی بر درآمد حاصل از فروش (درآمد محور) و نسبتهای هزینهای (هزینه محور) میباشد. همچنین، این مقاله به بررسی مشارکت عوامل تعیین کنندۀ مالی مربوط به رشد شرکت میپردازد که این موضوع موجب بهبود کیفیت در برآورد الگوهای رشد گردیده و در نتیجه، تصویر کاملی از چگونگی رشد شرکتها ارائه میدهد. نتایج آزمونهای تجربی با استفاده از اطلاعات مربوط به 130 نمونه از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1381 تا 1389 ، با روش تجزیه و تحلیل رگرسیونی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دهندۀ رابطۀ مثبت بین رشد شرکت و نسبتهای درآمد محور، رابطۀ مثبت بین رشد شرکت و نسبتهای هزینه محور و رابطۀ مثبت بین رشد شرکت و نسبتهای مبتنی بر هزینه و درآمد حاصل از فروش برای شرکتهای با رشد بالا میباشد.هدف این مقاله ، ارائة سنجش جدیدی برای تعیین میزان رشد شرکت ها بر پایة نسبت های مبتنی بر درآمد حاصل از فروش (درآمد محور) و نسبت های هزینه ای (هزینه محور) می باشد. همچنین ، این مقاله به بررسی مشارکت عوامل تعیین کنندة مالی مربوط به رشد شرکت می پردازد که این موضوع موجب بهبود کیفیت در برآورد الگوهای رشد گردیده و در نتیجه ، تصویر کاملی از چگونگی رشد شرکت ها ارائه می دهد. نتایج آزمونهای تجربی با استفاده از اطلاعات مربوط به ١٣٠ نمونه از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای ١٣٨١ تا ١٣٨٩ ، با روش تجزیه و تحلیل رگرسیونی مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان دهندة رابطة مثبت بین رشد شرکت و نسبت های درآمد محور، رابطة مثبت بین رشد شرکت و نسبت های هزینه محور و رابطة مثبت بین رشد شرکت و نسبت های مبتنی بر هزینه و درآمد حاصل از فروش برای شرکت های با رشد بالا می باشد.
ملخص الجهاز:
"تاکنون در ایران پژوهشی در ارتباط با مدیریت درآمد حاصل از فروش و تأثیر آن بر رشد شرکت صورت نگرفته است ؛ بنابراین ، حسب نیاز، اهمیت و ضرورت انجام این تحقیق ، بررسی رابطة بین رشد شرکت و نسبت های درآمد محور و هزینه محور می باشد.
با این حال، توانهای توضیحی الگوهای فروش و هزینه ها در ارتباط با رشد شرکت نسبتا پایین می باشد که نشان می دهد رشد شرکت به سایر عوامل علاوه بر درآمد حاصل از فروش و هزینه بستگی دارد، لذا در این مقاله سعی شده است تا سنجش جدیدی از رشد شرکت بر اساس رشد دارایی های ثابت موزون از طریق تناسب فروش شرکت با به حداکثر رساندن فروش طی چند سال مورد ارزیابی قرار گیرد که به طور قابل توجهی موجب بهبود کیفیت برآورد الگوها می شود.
فرضیة اول در مورد ارتباط بین رشد شرکت و نسبت های مبتنی بر درآمد حاصل از فروش (درآمد محور) با برازش الگوی شمارة (٣) آزمون شده است .
طبق نتایج ارائه شده در جدول شمارة ٩، تحلیل واریانس بیانگر آن است که سطح معناداری F برای شرکت های با رشد کم و زیاد به ترتیب ، برابر با ٠.
اما در شرکت های با رشد زیاد مقدار آمارة t برای نسبت بهای تمام شدة کالای فروش رفته به حسابهای دریافتنی ، برابر با ٢."