خلاصة:
هزینه های مقاوم سازی سازه های مدفون و نیز ساخت و بهره برداری از سازه های عمیق بسیار بالاست و از طرف دیگر، مکانیزم های کشف و شناسایی و انهدام سازه های مدفون در حال پیشرفت هستند. از آنجا که این موضوع چالش بزرگی در بهره برداری از این نوع سازه می باشد، ما نیازمند بازنگری طرح های ایمن سازی خود هستیم. «طرح های فریب و اغتشاش» از شاخه های اصلی پدافند غیرعامل و برنامه هایی برای افزایش خطای مهمات هستند و لذا می توانند برای بهبود بازدهی سازه های مدفون به کار گرفته شوند. در این مقاله احتمال تداوم فعالیت به عنوان معیار اصلی بازدهی معرفی شده است و بازدهی طرح «فریب و اغتشاش» و طرح «مقاوم سازی» برای یک سازه نمونه مدفون در عمق کم محاسبه و با یکدیگر مقایسه شده اند. محورهای اصلی بحث در این مقاله عبارت اند از: •محدودیت های حاکم بر رویت پذیری و آسیب پذیری سازه های مدفون •فرصت ها و چالش های حاکم بر کشف، شناسایی و انهدام سازه های مدفون •مبانی محاسبات بازدهی راهکارهای پدافند غیرعامل بر اساس احتمال تداوم فعالیت •مقایسه میزان تاثیرگذاری روش های مقاوم سازی با روش های فریب و اغتشاش
ملخص الجهاز:
محورهای اصلی بحث در این مقاله عبارتاند از: محدودیتهای حاکم بر رؤیتپذیری و آسیبپذیری سازههای مدفون فرصتها و چالشهای حاکم بر کشف، شناسایی و انهدام سازههای مدفون مبانی محاسبات بازدهی راهکارهای پدافند غیرعامل بر اساس احتمال تداوم فعالیت مقایسه میزان تأثیرگذاری روشهای مقاومسازی با روشهای فریب و اغتشاش کلیدواژه ها: سازههای مدفون، پدافند غیرعامل، فریب و اغتشاش، مقاومسازی <H3>1</H3> <H3>- مقدمه</H3> استفاده از عمق زمین باعث میشود تا دشواریهای مکانیابی اهداف افزایش یافته و توانایی برای شناسایی فعالیتها و یا انهدام آنها کاهش یابد.
بلافاصله این سؤال در ذهن هر خوانندهای مطرح میشود که آیا سازههایی که در عمق کم یا بهصورت نیمه مدفون ساخته میشوند، قابل ایمنسازی هستند؟ می توان این سؤال را بدین شکل مطرح نمود که افزایش عمق و ضخامت دیوارههای سازههای مدفون، تا چه حدی میتواند باعث ایمنسازی یک هدف بشود؟ <H3>2- معرفی سازههای مدفون</H3> در این مقاله، عبارت &quot;سازههای مدفون&quot; بهعنوان معادل &quot;اهداف مقاوم و مدفون<FootNote No="53" Text="- HDBT/ Hard and deeply buried targets"/> HDBT&quot; در ادبیات ارتش آمریکا استفاده میشود.
<H7>(به تصویر صفحه مراجعه شود)</H7> بلافاصله پس از اشغال عراق در سال 1991 یک پروژه تحقیقاتی برای بررسی عوامل مؤثر در خطای محاسبات تخریب سازههای مدفون اجرا و گزارش آن تحت عنوان &quot;موارد عدم قطعیت در تخریب مورد انتظار برای اهداف بسیار عمیق&quot;<FootNote No="55" Text="- Damage Expectancy Uncertainties for Deeply Buried Targets"/> منتشر شد.
<H4>2-5- احتمال تداوم فعالیت در سازه مدفون</H4> آمار نشان میدهد که مهمات اصلی که برای حمله به سازههای مدفون و عمیق بهکار گرفته شدهاند مجهز به سیستمهای هدایت لیزری و ماهوارهای JDAM یا ترکیبی از این دو نوع سیستم<FootNote No="67" Text="- موشکهای کروز نیز در گروه ترکیبی منظور شدهاند.