خلاصة:
درمتون دینی تاکیدی ویژه نسبت به زهدورزیدن انسان به دنیاوترغیب نمودن اوبه سرای اخروی وجود دارد. یکی از دلایل این امر، به وجه پایداری آخرت، جاودانه طلب بودن انسان و ناپایداری جهانی که در آن زندگی می کند،برمی گردد.بدین جهت یکی ازرسالت های دین مشخص نمودن امورپایداروناپایدار، ترغیب نمودن انسان به امور پایدار و جدا نمودن از امور ناپایدار است . زندگی دنیوی ازاین جهت ، دارای محدودیت و متناهی است . در مقابل ، آخرت نامحدود، نامتناهی و جاودانه است . خداوند متعال با ارائه ء برهان پایداروناپایدار،بینش دستیابی ومصادیق حقیقی وصول به زندگی جاویدرابه انسانی که ازفناو نقص گریزان است وگاهی امورناپایدارراپایدارمیپنداردوبه آن هادلبستگی پیدامی کند،بیان نموده و خلوددرسرای اخروی راپاسخ این نیازفطری بشرقرارداده است وتوسط هادیان دین ،مدل های رفتاری صحیح دررابطه بادنیای ناپایداررابه انسان عرضه داشته تاعملکردهای اوکه ارتباط تنگاتنگ وعمیقی با میزان و نوع شناخت او از جهان هستی دارد، به خوبی شکل گیرد. بر مبنای برهان پایدار و ناپایدار، مناسبات انسان با دنیا و آخرت تغییر می کند و به شکل صحیحی تنظیم می گردد، درنتیجه گرایش او از دنیا به آخرت تغییر خواهد نمود و میل فطری اش به بقا در جهت صحیح هدایت می شود؛ در زندگی آرامش ورضامندی خواهدداشت ومسیردستیابی به سعادت رابه درستی خواهدپیمود
ملخص الجهاز:
"خداوند حک م ی، بشر را راهن امیی نموده و مسری صحح ی را به او نشان داده و می فرماید: ﴿و الآخرة خیر و أبقی ﴾۹ در این میان، به فرمودهء امام موسی بن جعرف ع، انسان عاقل به سرای پایدار روی می آورد: إن العاقل نظ ر إلی الدنیا و إلی أهلها، فعلم أنحا لا تنال إلا بالمشقة و نظ ر إلی الآخرة ، فعلم أنحا لاتنال إلا بالمشقة ، فطلب بالمشقة أبقاهما؛۱۰عاقل به دنیا و دنیاپرستان نگریست و دانست که دنیا جز با رنج و سختی به دست نمیآید؛ و به آخرت نیز نگریست و دانست که آن هم جز با رنج و سختی به دست نمیآید، پس با رنج و سختی همان را طلبید که پایدارتر است .
از آناج که او طالب زندگی پایدار و سرشار از لذت است ، خداوند متاعل وی را برای دستایبی به این م ولطب و پ دیا کردن این گ دشم ه، راهن امیی ن ومده و به وی می آموزد که زندگی آخرت، «به رت» و «پایدارتر» است : ﴿و الآخرة خیر و أبقی ﴾۱ بنابراین بر مبانی برهان پایدار و ناپایدار، مناسبات انسان با دنیا و آخرت تغیر می کدن و به شکل صح ی حی تن م یظ می شود؛ درنت ه جی گرایش او از دنیا به آخرت تغیر خواهد نمود؛ در زندگی آرامش و رضامندی خواهد داشت و میل فطری خود به بقا را در جهت صحح ی هدایت می نماید؛ درنت ه جی مسری دستایبی به سعادت را به درستی می پی امید."
(
, 
, 
)
