خلاصة:
<p dir="RTL">هرچند پیشرفت‌های علمی همیشه مد‌نظر علم حقوق بوده است و این دانش، از علوم طبیعی برای کشف حقیقت بهره فراوان می‌برد‌؛ حقوق پزشکی از معدود رشته‌های مجموعه حقوقی است که همراه با پیشرفت‌های علمی رشد و نمو پیدا کرده و به روز است. از این نظر می‌توان به مطالعه و تحقیق بر روی سلول‌های بنیادین اشاره نمود. در حقیقت دغدغه‌های حقوقی برای قانون‌گذاران کشورهای مختلف نسبت به روش‌های درمانی و تحقیقی به‌کار گرفته شده راجع به سلول‌های بنیادین از اهمیت این موضوع حکایت دارد. در این راستا روش رد ژنتیکی روشی نوین و کار ساز (در نظام حقوقی فرانسه) و به‌عنوان آیینه‌ای از حقوق پزشکی در حقوق کیفری در این مقاله مورد توجه ویژه قرار گرفته و به بسط و گسترش آن پرداخته شده است. به‌طور کلی هدف از این روش که از سلول‌های بنیادین استفاده می‌نماید، کمک به مجریان امر قضاوت برای پیش‌گیری از جرم و یافتن مرتکبین آن است‌. این روش در آیین دادرسی کیفری نقش دلیل اثباتی دعوی را ایفا می‌نماید و در حقوق کیفری  اختصاصی برای مقابله با یک‌سری بزهکاری خاص به‌کار می‌رود. با این وجود٬ چنان‌که خواهیم دید٬ چنین روشی در سیستم حقوقی فرانسه خالی از اشکال نیست که قابل بحث و بررسی می‌باشد؛ همچنین جا دارد که قانون‌گذار ایرانی به این روش به دید سیستمی که برای تحقق عدالت ایجاد شده نظر افکند و تمهیداتی برای استفاده هر چه بیشتر آن در کشورمان فراهم سازد.</p>
ملخص الجهاز:
"داده های ثبت شده در مرکز ملی اسناد ژنتیکی : مطابق ماده ١٠-٥٣ R قانون آیین دادرسی کیفری موارد زیر داخل باید در مرکز ملی اسناد ژنتیکی ثبت و نگه داری شوند: ـ رد بیولوژیکی برداشت شده درزمان باز جویی و باز پرسی در جرم مشهود و یا در جلسات تحقیقات مقدماتی از افرادی که هویت ژنتیکی آن ها هنوز ناشناخته است ، در مورد یکی از جرایمی که قبلا ذکر گردید؛ ـ نمونه های بیولوژیکی بدست آمده در قالب تحقیقات مقدماتی ، بازپرسی در جرم مشهود یا در تحقیقات ابتدایی نسبت به اشخاصی که امارات و نشانه های قوی یا نسبتا قوی موجود باشد که عقلا اثبات ارتکاب جرایم در پیش عنوان شده را بنماید، ـ نمونه های بیولوژیکی برداشت شده از اجسادی که امکان تشخیص هویت آن ها وجود نداشته است یا این که برای عموم ناشناس باشند، برای شناخت دلایل مرگ و یا تحقیق علل ناپدیدشدگی مشکوک در چارچوب تحقیقات قضایی به دست آمده باشد؛ ـ نمونه های بیولوژیکی برداشت شده از افرادی که محکومیت آن ها نسبت به جرایم پیشین قطعی شده باشد.
در این راستا شق چهارم از پاراگراف دوم ماده ٧٥-٧٠٦ قانون آیین دادرسی کیفری تعویض آثار ژنتیکی را اینگونه مجازات می نماید: " فردی که باید از وی برداشت بافت [برای تشخیص هویت ژنتیکی ] صورت بگیرد، هرگونه اقدام متقلبانه یا قصد انجام اقدامات متقلبانه برای جانشین نمودن مواد بیولوژیکی خود با مواد بیولوژیکی فرد ثالثی ، همراه یا بدون رضایت وی، بنماید به سه سال مجازات حبس و ٤٥ هزار یورو جریمه نقدی محکوم خواهد شد"."