استدلال های شیب لغزنده: مطالعه موردی دیدگاه های هاف لافولیت مقالة

استدلال های شیب لغزنده از جمله ابزارهای پر کاربرد ارزیابی در اخلاق هستند. صورت بندی ساده ی این استدلال ها چنین است : ١) اگر فعل x را مجاز بدانیم و اجازه انجام آن را بدهیم ، آنگاه چنین تجویزی به تدریج به انجام فعل y خواهد انجامید. ٢) فعل y اخلاقا فعلی نادرست است . ٣) فعل x را نباید مجاز دانسته و اجازه انجام آن را بدهیم (نتیجه ). فیلسوفان اخلاق درباره ی ساختار دقیق ، شکل های گوناگون و اعتبار این نوع استدلال ها سخن های بسیار گفته اند. یکی از فیلسوفان اخلاق در دوره ی معاصر که در این باب به پژوهش و اظهار نظر پرداخته ، هاف لافولیت است . او معتقد است مولفه ی اصلی این استدلال ها که در مقدمه اول آن ها وجود دارد اما به آن تصریح نمیشود و یا از آن غفلت میشود «احتمال » وقوع تالی آن هاست ، لذا باید قید «احتمال » در نتیجه ی این استدلال ها ذکر شود. ذکر نکردن «احتمال » در نتیجه ی استدلال ، نوعی غفلت -و از نظر ما مغالطه - است ، و از سوی دیگر ذکر کردن آن ، قدرت اقناع کنندگی استدلال را از بین میبرد. از نظر وی در صورتی که قید «احتمال »در استدلال ذکر شود، به طور قطع استدلال ، استدلال شیب لغزنده خواهد بود ،اما به جهت وجود قید احتمال ، به لحاظ منطقی استدلالی نامعتبر است و اگر قید «ضرورت » ذکر شود، استدلال معتبر خواهد بود، اما دیگر استدلال شیب لغزنده نیست و «استدلال استقرایی صریح » یا «استدلال علی صریح » خواهد بود که به لحاظ منطقی هر دو معتبرند. نوشتار حاضر ضمن معرفی دیدگاه های هاف لافولیت در این خصوص ، نقاط ضعف دیدگاه های وی را بیان کرده و از این موضع دفاع خواهد کرد که با رعایت شرایطی چند، این استدلال ها میتوانند معتبر بوده و در مباحث اخلاقی به کار گرفته شوند.

One of the most popular tools for evaluating ideas in ethics is slippery slope arguments. The simple formulation of them is in the following form: 1) If we permit the action X, then this gradually results in performing action Y. 2) Action Y is morally wrong. 3) We should not permit action X (Consequence). Moral philosophers have discussed their accurate structure, various forms and their validity. One of moral philosophers in contemporary era that did search about this subject is Hugh Lafollette. He believes that central element in these arguments is in their first premise, but not specified and that is the probability of the consequence, for this reason, probability should be inserted in their consequences. Not inserting the probability in consequence of the arguments is a kind of neglecting - and we think it is a fallacy - and inserting it results in annihilating the convincing of them. In view point of him, if any argument is formally similar to slippery slope arguments, but there isn't the element of probability in it, the argument isn't slippery slope argument, but it is straightforward induction generalization or straightforward causal argument that both are valid. Considering the Lafollette's analyses, we can say when the argument consists of probability, the argument is invalid and when it consists of necessity, it is valid, but it is no longer slippery slope argument. This essay first, introduces Lafollette's views, and then indicates the weakness of them, and defends of this idea that regarding some conditions, these arguments are valid and can be used in ethical debates.

"برای نشان دادن تمایز دو استدلال فوق میتوان بر دو نکته دیگر نیز تأکید کرد: اول این که رابطه ی مقدم و تالی در مقدمه (١) از نوعی لزوم برخوردار است و صرفا رابطه ای احتمالی نیست و پیشتر دانستیم که یکی از مؤلفه های اصلی استدلال شیب لغزنده از نظر لافولیت آن است که مقدمه اول ، مقدمه ای احتمالی باشد. 24 ج ) استدلال های علی صریح لافولیت برای تبیین این نوع از استدلال به مثالی متوسل میشود (Ibid): اگر شخصی بالای کوه های سوییس ماده ی منفجره ای را منفجر کند، این اولین گامی نیست که وی در شیبی لغزنده نهاده باشد تا در نهایت روستاییان پایین کوه را توسط ریزش بهمن بکشد، زیرا او با این انفجار زنجیره ای علی را به جریان انداخته است که نهایتا به y ختم خواهد شد، به این معنا که او با ایجاد انفجار گویا مستقیما عمل کشتن را انجام داده است . در خصوص این استدلال لافولیت دو نکته قابل ذکر است که به نظر میآید برای تضعیف دیدگاه او کافی باشد: الف ) همه استدلال های شیب لغزنده ای که در مباحث اخلاقی طرح شده اند چنین نیستند، بلکه در برخی از آن ها به وضوح میتوان نشان داد که زنجیره ی علی پیوسته ای وجود دارد. بنابراین ، نهایت چیزی که درباره ی استدلال لافولیت میتوان طرح کرد این است که استدلال شیب لغزنده ای که برای منع اتانازی اختیاری اقامه شده ، استدلالی معتبر نیست ، زیرا زنجیره ی علل در آن گسسته است ، نه آن که همه استدلال های شیب لغزنده ، فاقد زنجیره علی باشند."