خلاصة:
با کنترل غیراصولی رشد جمعیت در دهههای اخیر، بروز حادثه کاهش نسل و به تبع آن سالمندی عمومی و کمبود نیروهای فعال و جوان در کشور ما دور از انتظار نخواهد بود. هشدار جدی مقام معظم رهبری در مناسبتهای مختلف گواه بر این سخن است. یکی از راهکارهای پیشگیری از این بحران میتواند ترویج و تبیین فرهنگ استفاده از «شرط ضمن عقد» در سند نکاحیه باشد. این مقاله به بررسی ماهیت و مقتضای عقد نکاح و نسبت آن با شرط فرزندآوری در ضمن عقد میپردازد.
Irregular control of population growth sometimes leads the country to a serious challenge. This problem has been obvious in our current society since recent decades; so that Supreme Leader considers it as a kind of threat in his speech. Is childbearing a nature pertinence of matrimony or something following that? The main question in this study organizes the article. The author in this bibliotheca article which is written by analytical-descriptive method believes that childbearing is beyond the nature pertinence of matrimony or something following that; hence، one of the solutions for this challenge is that parents converse childbearing and the number of children after matrimony to a legal obligation by an espousal addition condition. In order to gain this purpose، simplifying marriage and expression and promoting religious training and obtaining life facilities are inevitable.
ملخص الجهاز:
"نقد استدلال در پاسخ به این مناقشه میتوان گفت اگر چه حکم به رخصت ضمنی عزل در روایات شده است ؛ اما با عقد نکاح برای زوجه نیز حقی ایجاد میشود ، یعنی در عرف رایج کنونی هر زنی که ازدواج میکند شوق مادری او توقع وجود فرزند حاصل از ازدواج را به همراه دارد این همان شرط ضمنی (بنایی یا عرفی ) است که میتوان به منزله شرط در ضمن عقد تلقی نمود؛ علاوه بر آن ، آیه شریفه مذکور هیچ ناظر به معنی مذکور نیست ؛ بلکه در مقام بیان ترغیب انسان ها به ازدواج و توالد و تناسل است تا نوع بشر در زمین باقی بماند؛ چنانکه برخی از متخصصان دین اسلام به تبعیت از آیات و روایات هدف از نکاح دایم را انشاء صورت انسانی و تکثیر نسل میدانند نه صرف اطفای شهوت حیوانی(علامه طباطبایی، ١٣٦٦، ٢، ٢١٣؛ علامه حسن زاده آملی، ١٣٨٠، ٤٣٨)."