خلاصة:
این مقاله به ارزیابی ایمنی فضای شهری با رویکرد پدافند غیرعامل و ضرورت آن در شهر سمنان پرداخته و هدف آن، کاستن از آسیبپذیری نیروی انسانی و مستحدثات و تجهیزات حیاتی و حساس و مهم شهر سمنان در هنگام بروز خطر احتمالی دشمن و استمرار فعالیتها و خدمات زیربنایی و تامین نیازهای حیاتی و تداوم اداره شهر در شرایط بحرانی ناشی از جنگ است. برای نیل به این هدف، از روش وزندهی تحلیل سلسلهمراتبی و کنترل و الویتبندی توسط روش تاپسیس استفاده شده است. از نتایج این تحقیق، نحوه قرارگیری محل استقرار سکونتگاههای شهر سمنان با استفاده از نقشه و تصاویر ماهوارهای است که نشان میدهد که مناطق شهری سمنان به لحاظ اعمال و توزیع روشهای یکسان پدافند غیرعامل از نظر کمّی و کیفی همگن نیستند و در نهایت امر، با توجه به دیدگاهها و مشاهدات و تحلیل فضایی، راهبردهایی مناسب، در جهت دستیابی به ایمنیسازی مراکز حیاتی، حساس و مهم، توسعه کمّی و کیفی شهرسمنان و شناخت ابعاد و محدودیتهای موجود پدافند غیرعامل در ساختار سکونتگاههای شهر سمنان ارائه میشود. در حال حاضر، شهر سمنان فاقد یک برنامه جامع دفاعی جهت تامین ایمنی شهر و شهروندان در زمان وقوع بحران و یا حتی حملات احتمالی دشمن میباشد. از مهمترین دستاوردهای این تحقیق، سازمانیابی و تحلیل فضایی شهر سمنان با رویکرد پدافند غیرعامل میباشد. بهطور کلی، نتایج این پژوهش حاکی از آن است که استفاده از روشهای تصمیمگیری مدیریتی تاپسیس و فرایند تحلیل سلسهمراتبی به همراه سیستم اطلاعات مکانی، نتایج کاراتری در امر تصمیمگیری در مسائل مربوط به پدافند غیرعامل ارائه میدهد