خلاصة:
سابقه و هدف: سرخوردگی زناشویی یکی از دلایل مهم و زیربنایی مشکلات زناشویی در زوجین به شمار می­آید. هدف پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی و ساختار عاملی مقیاس سرخوردگی زناشویی بود. مواد و روش‌ها: نمونه­ای با تعداد 188 نفر معلم به روش نمونه‌گیری در دسترس از بین معلمان شهر کرج انتخاب شدند. برای محاسبه­ی روایی همگرا و واگرا، از مقیاس­های نگرش به روابط فرا زناشویی، رضایت زناشویی کانزاس، سبک­های دلبستگی و بخشش زناشویی استفاده شد. جهت بررسی ساختار عاملی تأییدی مرتبه­ی اول مقیاس سرخوردگی زناشویی، از روش برآورد کمترین مقدار مجذورات وزن دار (WLS) و برای ارزیابی کفایت برازش مدل با داده­ها، از شاخص­های­RMR ،­RMSEA ،­CFI ،­AGFI ،­GFI ،c2، c2/df   وDc2  استفاده گردید. یافته‌ها: ساختار عاملی سرخوردگی زناشویی با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی، مورد تأیید قرار گرفت. ضریب آلفای کرونباخ نمره‌ی کل مقیاس، 92/0 و ضریب بازآزمایی آن 85/0 به دست آمد. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد که  مقیاس سرخوردگی زناشویی با مقیاس نگرش به روابط فرا زناشویی (01/0P<) و خرده مقیاس­های اجتناب یا رنجش (01/0P<)، دلبستگی اجتنابی (05/0P<) و دوسوگرا (01/0P<) همبستگی مثب معنی­داری دارد که بیان­گر روایی همگرا و همبستگی منفی معنی­دار با مقیاس­ رضایت زناشویی کانزاس (01/0P<) و خرده مقیاس بخشندگی (01/0P<) دارد که نشان­دهنده‌ی روایی واگرای آن است. نتیجه‌گیری: ساختار عاملی مرتبه­ی اول "مقیاس سرخوردگی زناشویی"، برازش بهتری با داده­های مشاهده شده نشان داد. ساختار عاملی تأییدی، پایایی و روایی سرخوردگی زناشویی برای کاربردهای پژوهشی و تشخیص­های بالینی در حد قابل قبول بود.