خلاصة:
مقدمه : این پژوهش به منظور اثربخشی آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل بر افزایش رضایت زناشویی زنان مراجعه کننده به مرکز مداخله در خانواده به منظور کاهش طلاق شهرستان بیجار انجام شده است . روش : طرح مورد استفاده در این پژوهش ، طرح آزمایشی (آزمایه دارای گروه کنترل تصادفی) است . جمعیت مطالعه ، کلیه زنان مراجعه کننده به مرکز مداخله در خانواده به منظور کاهش طلاق در سال ١٣٩٠ در شهرستان بیجار بودند. با اجرای پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ در زنان مراجعه کننده به مرکز مداخله مذکور ٦٠ زن در دو گروه مداخله (٣٠ نفر) و کنترل (٣٠ نفر) به طور تصادفی قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت ١ ماه ، تحت ٨ جلسه آموزش گروهی براساس رویکرد تحلیل رفتار متقابل قرار گرفت . گروه کنترل تحت مداخله نما (خواندن رمان بینوایان ) قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل هم پراکنش (کوواریانس ) نشان داد که آموزش گروهی براساس رویکرد تحلیل رفتار متقابل موجب افزایش معنادار در سطح رضایت زناشویی زنان شرکت کننده شده است . بحث : آموزش گروهی براساس رویکرد تحلیل رفتار متقابل را میتوان روش آموزشی مناسبی جهت افزایش رضایت زناشویی در زنان و پیشگیری از طلاق دانست .
ملخص الجهاز:
همان طورکه گریف (٢٠٠٠) بیان میکند ارتباط مؤثر و کارآمد میان همسران ، مهمتـرین جنبه خانواده های دارای عملکرد مطلوب میباشـد ولـی از آنجـا کـه ارتبـاط در دو سـطح کلامی و غیرکلامـی روی مـیدهـد و یکـی از دلایـل اصـلی بـروز اختلافهـای زناشـویی ناهماهنگی پیامهایی است که به طور هم زمان توسط این دو سطح منتقل میشوند (سهرابی، ١٣٨٢)، به نظر میرسد که تحلیل تبـادلی بـا آمـوزش تحلیـل روابـط بـه خصـوص انـواع رابطه های مکمل ، متقاطع و نهفته ، زوج را با نحوه برقراری ارتباط مؤثر آشنا مـیسـازد؛ بـه عبارتی، زوجین را به مهارتهای ارتباطی مناسبی مجهز میسازد تا با تشخیص حـالات مـن خود و همسرشان به ویژه با توجه به سرنخهای کلامی و غیرکلامی، بتوانند ارتباط مناسب و مکملی برقرار نمایند؛ به علاوه با استفاده از تکنیکهای پس راند والد از طرف مقابـل ، بتوانـد در موقعیتهای احتمالی تعارض زا، به خوبی با نظارت بالغ تقویـت شـده خـود، موقعیـت را اداره نموده ، شرایط را برای برقراری روابط سازنده و نه تخریبی، فراهم سازند.
در ایـران در مـورد تحلیل رفتار متقابل برن تحقیق زیادی صورت نگرفته اما از اهم آن میتوان به مـوارد زیـر اشاره نمود: شفیع آبادی، معین و وحید واقف (١٣٨٩) در تحقیق خود تحت عنوان مقایسه اثربخشی دو رویکرد تحلیل رفتار متقابل و راه حل محور در تغییـر سـطح رضـایت زناشـویی زنـان متأهل شاغل تهران به این نتایج دست یافتند که بین اثربخشی دو رویکرد راه حل محـور و تحلیل رفتار متقابل بر تغییر رضایت زناشویی زنان متأهل تفاوت معناداری وجود ندارد، هر دو روش باعث افزایش رضایت زناشویی زنان میشـوند، امـا در خـرده مقیـاس مـذهبی- عقیدتی و شخصیت روش تحلیل رفتار متقابل مؤثرتر و در خرده مقیاس ارتباط با اقـوام و مسائل جنسی روش راه حل محور مؤثرتر است .