نظارت قضایی محاکم بین‌المللی بر شورای امنیت سازمان ملل متحد مقالة

حقوقی بین المللی بهار و تابستان 1395 - شماره 54 التصنيف العلمية - البحثية (Ministry of Science/ISC (‎32 صفحة - من 59 إلی 90 )

الکلمات المفتاحية: دیوان دادگستری اروپا دیوان بین‌المللی کیفری یوگسلاوی سابق دیوان بین‌المللی کیفری رواندا دیوان بین‌المللی دادگستری شورای امنیت دیوان اروپایی حقوق بشر دیوان بین‌المللی کیفری دادگاه ویژه لبنان Security Council International Criminal Court International Court of Justice European Court of Human Rights European Court of Justice International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia International Criminal Tribunal for Rwanda Special Tribunal for Lebanon شورای امنیت سازمان ملل متحد دیوان قطعنامه سازمان ملل متحد دادگاه قطعنامه‌های شورای امنیت

fa en

خلاصة:

شورای امنیت به‌عنوان مسئول اصلی و اولیه صلح و امنیت بین‌المللی و عالی‌ترین رکن سیاسی نظام بین‌المللی، از جایگاه رفیعی در جامعه بین‌المللی برخوردار است. درعین‌حال، این موقعیت والا و خصیصه سیاسی منجر به آن نمی‌شود که دادگاه‌های بین‌المللی نتوانند اقدامات این مرجع را از لحاظ قضایی بررسی کنند. دیوان دادگستری اروپا بر اساس رویه‌ای که از سال 2008 و از قضیه کادی شروع کرده، به‌طور مداوم و در قضایای متعددی، به بررسی قضایی اقدامات شورای امنیت پرداخته است (البته به‌طور غیرمستقیم و از مجرای بازبینی قضایی مصوبات تحریمی شورای اتحادیه اروپا که در راستای اجرای قطعنامه‌های تحریمی شورای امنیت به تصویب رسیده است). سایر دادگاه‌های بین‌المللی نیز در مواردی فرصت یافته‌اند تا در ‌خصوص چالش امکان کنترل قضایی اقدامات شورای امنیت اظهارنظر کنند. دیوان بین‌المللی کیفری یوگسلاوی سابق در قضیه تادیچ، دیوان اروپایی حقوق بشر در قضیه بهرامی و سراماتی و قضیه نادا، دادگاه ویژه لبنان در قضیه عیّاش و دیوان بین‌المللی کیفری رواندا در قضیه کانیاباشی که در اعمال وظیفه قضایی خویش با این مسئله مواجه بوده‌اند، رویه‌های متمایزی را در پیش گرفته‌اند. درعین‌حال، این امکان برای دیوان بین‌المللی کیفری نیز وجود دارد که قطعنامه‌های حاوی وضعیت ارجاعی از سوی شورای امنیت را مورد بررسی قضایی قرار دهد. اما دیوان بین‌المللی دادگستری با اینکه هیچ ممنوعیتی در این خصوص ندارد، در قضیه لاکربی، قضیه نامیبیا، قضیه هزینه‌های خاص و قضیه بوسنی‌وهرزگوین علیه صربستان و مونته‌نگرو که موقعیت برای بررسی مشروعیت (در معنای قانونی‌بودن) تصمیمات شورا مهیا شده بود، با مصلحت‌اندیشی به این کار تن نداد. درکل به نظر می‌رسد که رویه‌ای بین‌المللی در خصوص امکان نظارت قضایی دادگاه‌های بین‌المللی بر شورای امنیت در حال شکل‌گیری است.

ملخص الجهاز:

"The Review of the United Nations Security Council Decisions by the International Court of Justice", Netherlands International Law Review, 2005, vol. نظارت قضایی دادگاه ویژه لبنان 2 بر شورای امنیت رأی دادگاه بدوی و تجدیدنظر لبنان در قضیه عیاش و دیگران 3 که در سال 2012 صادر شد ـ برخلاف نظر دو دادگاه ویژه بین‌المللی کیفری (دیوان یوگسلاوی و رواندا) که در بندهای اخیر ذکر شد ـ به این سؤال که آیا دادگاه بین‌المللی ایجادشده از سوی شورای امنیت، صلاحیت بررسی مشروعیت خود را دارد یا خیر، پاسخ منفی داده است. 6 صرفا همین که شورای امنیت، اختیار خود را در خصوص تشخیص وجود تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی تحت ماده 39 منشور اعمال کرد، کافی است و دیگر نیازی به بررسی قضایی نخواهد بود و حتی اگر چنین نیازی هم وجود داشته باشد، به دلیل عدم تصریح اساسنامه، 7 شعبه بدوی، صلاحیت تشخیص درستی اقدامات شورا را نخواهد داشت. "The Security Council, the International Court and Judicial Review- What Lessons from Lockerbie", European Journal of International Law, 1999, vol. Aut dedere aut judicare Plachta, Michel, "The Lockerbie Case: The Role of the Security Council in Enforcing the Principle Aut Dedere Aut Judicare", The European Journal of International Law, 2001, vol.  Martenczuk, Bernd, "The Security Council, the International Court and Judicial Review- What Lessons from Lockerbie", European Journal of International Law, vol.  Petculescu, Ioana, "The Review of the United Nations Security Council Decisions by the International Court of Justice", Netherlands International Law Review, vol.

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول