رابطه تنظیم هیجان با عوامل استرس زا در زنان معتاد مقالة

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین تنظیم هیجان با عوامل استرس زا در زنان معتاد شهر کرج در سال 1394 صورت گرفت. مواد و روش ها: روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان معتاد شهر کرج بود که از این میان با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی 98 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوری داده ها بر اساس دو پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان گراتز (2004) و مقیاس استرس کودرون انجام گرفت. داده ها با روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام، بررسی و با نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که خرده مقیاس های تنظیم هیجان شامل عدم پذیرش پاسخ های هیجانی، دشواری های دست زدن به رفتار هدفمند، دشواری های کنترل تکانه، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجان و فقدان شفافیت هیجانی همبستگی معناداری با استرس ناشی از زندگی و استرس ناشی از شخصیت دارند و این رابطه با فقدان آگاهی هیجانی معنادار نمی باشد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجان پیش بینی کننده معنادار استرس ناشی از زندگی می باشد. و ابعاد دشواری در دست زدن به رفتار هدفمند و فقدان شفافیت هیجانی نیز به طور معناداری استرس ناشی از شخصیت را پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: نارسایی ها در تنظیم هیجانات می تواند تجربه عوامل استرس زای زندگی را افزایش دهد.

Background: This study was conducted with the aim of investigating the relationship between emotion regulation with stress factors in addicted women of Karaj city in 2014. Materials and Methods: Research method was applied from the aspect of goal, and was descriptive-correlation from the aspect of data gathering. The population of the study consisted of all addicted women of Karaj city, 98 women of which were considered as sample by using Cochran formula and random sampling method. Data collection was carried out through 2 standard questionnaires of Difficulties in Emotion Regulation, Gratz (2004) and Coudron Stress Scale. Data analysis was carried out through SPSS 20 software in two aspects of descriptive and inferential (Pearson correlation coefficient, and Stepwise regression). Results: Results showed that subscales of difficulties in emotion regulation (nonacceptance of emotional responses, difficulties engaging in goal-directed behavior, impulse control difficulties, limited access to emotion regulation strategies and lack of emotional clarity) had a significant correlation with stress of life and stress individual character (P<0.05) and there was no significant correlation between lack of emotional awareness and stress factors. Also, regression analysis demonstrated that limited access to emotion regulation strategies predicted stress of life and difficulties engaging in goal-directed behavior and lack of emotional clarity predicted stress individual character. Conclusion: It can be said the experience of stress and failures in emotion regulation can increase experience of life stressors.