خلاصة:
مقاله حاضر درصدد بررسی تحول سیاست خارجی ترکیه در قبال اتحادیه اروپا از هم گرایی دویچ به
سازه انگاری ونت است. در این راستا، نویسندگان ضمن نگاه تئوریک به این مسائل، جنبه های پراتیک
را نیز مورد امعان نظر قرار خواهند دا د . تغییر ساحت سیاست خارجی ترکیه از ساختارهای مادی
صرف به ساختارهای مادی و غیرمادی، مهم ترین تحولی است که دستگاه دیپلماسی و سیاست گذاری
ترکیه در قبال اتحادیه اروپا در سال های اخیر تجربه مینماید. کسب جایگاهی برجسته در حوزه
قدرت نرم برای ترکیه نویدبخش تجدیدنظر اساسی سیاست های اتحادیه اروپا در برابر ترکیه نیز شده
است و دو بازیگر را به سمت برداشتی بین الاذهانی از منافع و ارز ش های مشترک و هم سو سوق
می دهد که مهم ترین دست آورد سیاست خارجی ترکیه در قبال اتحادیه در سا ل های اخیر به حساب
می آید. بر این اساس، مقاله پیش رو در صدد پاسخ گویی به این سوال اصلی می باشد که سیاست
خارجی متحول ترکیه در برابر اتحادیه اروپا چه تاثیری بر ساخت اجتماعی و ویژگی های بین الاذهانی
دو طرف دارد؟
This article seeks to explore change in Turkey’s foreign policy towards the European Union from Deutsch’s integration to Wendt’s constructivism. Change in Turkish foreign policy sphere from the mere material structures to material and non-material structures is the mostimportant change which the Turkish diplomatic and policy-making apparatus has experienced towards the European Union (EU) in recent years. Attaining a salient status in the area of soft power for Turkey will be the harbinger of a fundamental revision in EU’s policies towards Turkey. This will lead the two players to an intersubjective perception of shared interests and values which can be regarded as the most salient achievement in Turkey’s foreign policy towards EU in recent years. On this basis، this article seeks to answer the following main question: What impact does Turkey’s changing foreign policy towards the European Union leave on social structure and intersubjective characters of the two sides?
ملخص الجهاز:
بر اين اساس ، مقاله پيش رو در صدد پاسخ گويي به اين سؤال اصلي مـي باشـد کـه سياسـت خارجي متحول ترکيه در برابر اتحاديه اروپا چه تاثيري بر ساخت اجتماعي و ويژگي هاي بين الاذهانـي دو طرف دارد؟ واژگان کليدي : سياست خارجي ترکيه ، اتحاديه اروپا، نظريه ارتباطات ، نظريه سازه انگاري ، ساختارهاي غيرمادي ، هويت * کارشناس ارشد روابط بين الملل دانشگاه علامه طباطبايي ** دانشجوي دوره دکتري روابط بين الملل دانشگاه آزاد اسلامي ـ واحد علوم تحقيقات تهران فصلنامه مطالعات خاورميانه ، سال نوزدهم ، شماره دوم ، تابستان ١٣٩١، صص ١٠٠ ـ ٨١.
در اين چارچوب اين سؤال اصلي مطرح است که ، سياست خارجي متحول ترکيه در برابر اتحاديه اروپا چه تـاثيري بر ساخت اجتماعي و ويژگي هاي بين الاذهاني دو طرف دارد؟ پاسخ موقت به پرسش حاضـر ايـن خواهد بود که ، سياست خارجي ترکيه با تحول در ارزش هـاي هنجـاري مربـوط بـه دموکراسـي ، ديپلماسي فعال ، افزايش نقش در هنجارهاي بين المللي ، احترام به حقوق بشر و ارتقاي آن ، احترام به حکومت قانون و غيره ، ضمن ايجاد ساختارهاي بين الاذهاني مشترک ميان خـود و کـشورهاي عضو اتحاديه اروپا، سبب استقبال اروپاييان از عضويت ترکيه در اين اتحاديه مي شود.
Vasquez, “The Construction and Cumulation of Knowledge in International Relations: Introduction,” in Daniel S.
Ted Hopf, “The Promise of Constructivism in International Relations Theory,” International Security, Vol. 23, No. 1, 1998, pp.
Checkel, “The Constructivist Turn in International Relations Theory,” World Politics, Vol. 50, No. 2, 1998, pp.