رویاها شکلی از آرزوهای ماست مقالة

"آیا کسی هست که تاکنون دچار کابوس نشده است؟ بعقیده جرمی تیلور،نویسنده کتاب بسیار خوب«جایی که مردم پرواز می‌کنند و آب سربالاییمی‌رود»کابوس‌ها روشی است برای ضمیر ناخودآگاه که به شخص رویایین اهمیت پیامی که سعی داردبرایش ارسال کند،بفهماند. باربارا احساس کرد که این تعبیر درست است وچیزهای زیادی برای گفتن به او دارد. به‌این‌ترتیب که پیشاز خوابیدن باید برای خود برنامه‌ریزی کنیم:در لحظه‌ای که کابوس تکراریشروع می‌شود و یا شخصیتی که از آن وحشت داریم،ظاهر می‌شود،باید آگاهباشیم که در حال خواب هستیم و می‌توانیم بدون آنکه کوچک‌ترین خطری مارا تهدید کند،با این موقعیت روبه‌رو شویم. ایشون به نامه جواب نداد،ولی روز بعد،سخنرانی استاد که تمامشد،به پا خاست و خطاب به کسی که نامه نوشته بود گفت:«اگرواقعا عاشقم هستی،بیا همین الان در آغوشم گیر!» بخشنده باید سپاسگزار باشد وقتی‌که سی‌ست‌سو،مدیر دیرانگاکو،در کاماکوره بود،اتاق‌های بزرگ و متعدد لازم داشت،چرا که موعظه‌اش برای آنهمه رهرو حاضر در جلسه سخنرانی کوچک می‌نمود."