ملخص الجهاز:
"». من هیچ یک از این آقایان را نمیشناسم و هیچوقت هم دربارهی مجسمهسازی، مطالعهی خاصی نداشتهام و این مقاله را نیز با مراجعه به سایتهای مختلف نوشتهام تا نکتهیی را خاطر نشان کنم که اگر این مجسمه، براستی از ارزش و اعتبار هنری مورد پذیرش متخصصان بر خوردار باشد، نباید چهار سال در گوشهیی از سرزمین ما خاک بخورد و مورد عنایت مسؤولان محترم شهر فرهنگپروری چون اهواز که قدمت تاریخی و سهم آن در تمدن و فرهنگ غرب ایران و تحکیم وحدت ملی ما برکسی پوشیده نیست، قرار نگیرد، من مطمئن هستم که همچنان که یکی از اعضاء محترم انجمن شهر اهواز گفتهاند، بزودی کار خرید و نصب این مجسمه، به وسیله شهرداری اهواز به انجام میرسد و این مجسمه در جایی مناسب نصب میشود تا یاد آور احترام مردم این دیار به مردی باشد که نماد مقاومت و استواری ما ایرانیان است چه خراسانی باشیم و چه خوزستانی و چه فارسی، همه درس میهندوستی را از فردوسی آموختهایم و او آموزگار همهی ما ایرانیانی است که وجب به وجب خاک مقدس خویش را پاس میداریم.
2ـ مجسمهی فردوسی در رم پایتخت ایتالیا، در میدان ویلابورگز این مجسمه که 185 سانتیمتر ارتفاع دارد و از نرنر سفید ساخته شده است، کار استاد صدیقی است که در 20 ماه مه1958 به رم برده شد و طی مراسمی در یکی از میدانهای رم نصب شد، شادروان علی اصغر حکمت شیرازی، در خاطرات روز سهشنبه 1329/3/30 خود که در رم به تحریر درآورده است، مینویسد: «بعد از ساعتی به منزل مراجعت کردیم."