خلاصة:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش خواب و بیداری بر تحکیم مبتنی بر ارتقای توالی حرکتی پنهان در دختران جوان میباشد. جامعۀ آماری پژوهش را کلیۀ دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران تشکیل دادند. نمونۀ آماری شامل 40 داوطلب راستدست بود که بهطور تصادفی در دو گروه آزمایشی با فاصلۀ اجرای آزمون یادداری ده دقیقه پس از جلسۀ اکتساب و با تأخیر 48 ساعت پس از جلسۀ اکتساب تقسیم شدند. آزمون شامل مراحل اکتساب و یادداری بود. تکلیف زمان عکسالعمل زنجیرهای متناوب با ارائۀ توالیهای تکراری و تصادفی بهصورت یکدرمیان مورد استفاده قرار گرفت. علاوهبراین بهمنظور بررسی دادهها، روش آماری تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان میدهد در مرحلۀ اکتساب، اثر اصلی گروه و اثر تعاملی آن در ایپوک تمرینی معنادار نیست؛ اما اثر اصلی ایپوک تمرینی معنادار میباشد (05.P<0). همچنین، مشخص شد که تمرین باعث افزایش میانگین تفاوت زمان عکسالعمل توالی تصادفی و تکراری در ایپوک پنجم نسبت به ایپوکهای اول، دوم، سوم و چهارم گردیده است. علاوهبراین، اثر اصلی ایپوک تمرینی و اثر تعاملی گروه در ایپوک تمرینی در مرحلۀ یادداری معنادار میباشد (05.P<0) و هر دو گروه در ایپوک آزمون یادداری عملکرد بهتری نسبت به ایپوک پنجم در مرحلۀ اکتساب داشتهاند. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان میدهد که گروه با فاصلۀ آزمون یادداری 48ساعت، عملکرد بهتری در زمان عکسالعمل نسبت به گروه دیگر دارد. همچنین، خواب شبانه و داشتن استراحت با اجرای آزمون یادداری 48ساعت پس از جلسۀ اکتساب، مهارت فرایند تحکیم مبتنی بر ارتقای توالی حرکتی پنهان را تسهیل میکند.
ملخص الجهاز:
"بهمدت یک دهه، عموما این بحث مطرح میشد که زمانی که حافظه تحکیم مییابد، تحتتأثیر تغییرات و دستکاریهای مداخلهکنندۀ بعدی قرار نمیگیرند؛ اما در سالهای اخیر، مباحث در ارتباط با تحکیم حافظه، جالبتر از موارد 40 سال قبل میباشد (18،19)؛ بنابراین، تأثیر فواصل متفاوت بیتمرینی مهارت (فاصلۀ زمانی بین اکتساب و یادگیری مهارت تا اجرای آزمون یادداری مهارت) بر ایجاد فرایند تحکیم حافظۀ توالی حرکتی، یکی از موضوعات بحثبرانگیز امروزی است؛ لذا هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ تأثیر خواب و بیداری بر پردازش تحکیم مبتنی بر ارتقای توالی پنهان حرکتی در تکلیف زمان عکسالعمل زنجیرهای متناوب بود.
با توجه به نتایج بهدستآمده در مرحلۀ یادداری که نشان میدهد در هر دو گروه، اختلاف میانگین زمان عکسالعمل کوششهای تکراری از تصادفی آزمودنیها در ایپوک مرحلۀ یادداری بهطور معناداری بهتر از اختلاف میانگین زمان عکسالعمل کوششهای تکراری از تصادفی آزمودنیها در ایپوک پنجم مرحلۀ اکتساب میباشد میتوان نتیجه گرفت عملکرد حافظۀ توالی هر دو گروه تمرینی طی فاصلۀ بیتمرینی مهارت و استراحت، پیشرفت معناداری داشته است و تحکیم مبتنی بر ارتقای حافظه توالی حرکتی در هر دو گروه رخ داده است؛ بنابراین، یکی از نتایج پژوهش حاضر این است که در فاصلۀ بین مرحلۀ اکتساب و آزمون یادداری، یادگیری و پیشرفت در حافظه همچنان ادامه دارد و یادگیری مهارتهای حرکتی، صرفا مختص جلسات تمرین مهارت نیست."