خلاصة:
هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطۀ شاخصهای التهابی ( TNF-، IL-6)، اکسایشی (MDA) و آسیب عضلانی پس از تمرینات سنگین شنا و مصرف مکملهای ویتامینی معدنی در دختران شناگر نخبه بود. 24 دختر شناگر نخبه، داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنیها بهطور تصادفی به دو گروه تجربی (مکمل ویتامینی معدنی) و یک گروه کنترل (دارونما) تقسیم شدند. هر دو گروه در برنامۀ تمرین شنای یک ماهه (3 بار در هفته) شرکت و در هر جلسه حدود 5/3 تا 4 کیلومتر شنا کردند. شناگران روزانه یک عدد قرص همراه غذایشان مصرف میکردند. نمونۀ خونی قبل و پس از دورۀ تمرین برای ارزیابی سیتوکینهای التهابی (TNF-a) فاکتور نکروزدهندۀ توموری آلفا، (IL-6) اینترلوکین 6و (MDA) مالون دی آلدئید و شاخصهای آسیب عضلانی (کراتین کیناز، آسپارتات آمینوترانسفراز، میوگلوبین، لاکتات دهیدروژناز) گرفته شد. رکورد شنای 100 متر کرال سینه نیز قبل و پس از دورۀ تمرین اندازهگیری شد. از آزمون آماری تی همبسته و مستقل برای ارزیابی دادهها استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد که مقدار سیتوکینهای التهابی در گروهی که مکمل ویتامینی معدنی مصرف میکردند، کاهش یافت (04/0=P). مقدار MDA نیز در این گروه کاهش یافت، اما این کاهش معنیدار نبود. در مقایسۀ بینگروهی نیز تغییر معنیداری مشاهده نشد. برخی از شاخصهای آسیب عضلانی مانند کراتین کیناز (CK) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) در گروه مکمل کاهش یافت (بهترتیب 011/0=P، 04/0=P)، اما در مقایسۀ بینگروهی، فقط CK تغییر معنیدار داشت (021/0=P). عملکرد شناگران (بینگروهی و درونگروهی) نیز تغییر معنیداری نداشت. براساس یافتههای تحقیق، فشار اکسایشی (ROS) در تولید سیتوکینهای التهابی ناشی از ورزش مؤثر است. در مقابل مصرف مکملهای آنتیاکسیدانی نقش مؤثری در کاهش تولید سیتوکینهای ناشی از ورزش دارد.
ملخص الجهاز:
"با توجه به اینکه در پاسخ به ورزش، ROS تولید میشود که عامل ایجاد آسیب اکسایشی و آسیب عضلات اسکلتی است، ممکن است مکملهای ضداکسایشی از جمله ویتامین E، C، Peake Minetto Kanter کاروتنوئید و فلاونوئیدها (34) از فشار اکسایشی ناشی از ورزش، التهاب و آسیب عضلانی جلوگیری کنند.
بنابراین در مجموع بهنظر میرسد مصرف مکملهای ضداکسایشی در دوران تمرینات شدید و حجیم که در این تحقیق بهکار گرفته شد، در تولید سیتوکینها و فعالسازی ایمنی نقش دارد، روحی و همکاران (2008) در توضیح کاهش فشار اکسایشی و تخریب سلولی بر اثر استفاده از مکملها به نتیجۀ مشابهی رسیدند.
برای مثال داوسون 1 و همکاران (2002) اثر 4 هفته مصرف مکمل ویتامین C (500 یا 1000 میلیگرم) و ویتامین E (500 یا 1000IU) را بر شاخصهای فوق ساختاری و بیوشیمیایی آسیب عضلانی پس از فعالیت Dawson استقامتی در دوندگان مرد بررسی کردند که افزایش معنیداری در CK وMb در هر دو گروه دارونما و مکمل مشاهده شد.
نتایج نشان داد CK, TBARS,IL-6 پس از ورزش در هر دو گروه دارونما و مکمل افزایش دارد و مصرف مکملهای ضداکسایشی، محافظتی در برابر پراکسیداسیون لیپیدی، التهاب و آسیب عضلانی ایجاد نمیکند (36).
با در نظر گرفتن این نکته که گاهی حجم غذای مصرفی ورزشکاران Fischer Mastaloudis Evans Croiseir کافی است، ولی نیاز بدن به ویتامین و ریزمغذیها تأمین نمیشود، بهنظر میرسد استفاده از مکملهای ویتامینی برای شنا کردن دختران در دوران شدید تمرینی، مفید باشد.
Effect of vitamin supplementation on cytokine response and on muscle damage after strenuous exercise."