خلاصة:
وقایع آسیبزا و ناراحتکننده هم میتوانند منجر به واکنش منفی و استرس گردد و هم واکنش مثبت و تعالی پس از آن را برای فرد به همراه داشته باشد، که اصطلاحا رشد پس از آسیب نامیده میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه متغیرهای حمایت اجتماعی ادراک شده و دلبستگی به خدا با واکنش مادران دارای کودک کمتوان جسمی در برابر رویدادهای آسیبزا صورت گرفت. با توجه به هدف ذکر شده، پژوهش حاضر از نوع تحقیق همبستگی است. نمونه اولیه این پژوهش شامل 127 مادر دارای فرزند کمتوان جسمی بود که از این میان 108 مادر که حداقل یک رویداد آسیبزا را تجربه کرده بودند انتخاب شدند و به پرسشنامههای ابعاد دلبستگی به خدا (AGI)، حمایت اجتماعی ادراک شده و رشد پس از آسیب (PTG) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که میان دلبستگی ایمن به خدا، دو خرده مولفه از حمایت اجتماعی (حمایت خانواده و حمایت اشخاص خاص) و احساس قصور با رشد پس از آسیب رابطه وجود دارد. یافتههای به دست آمده نشان داد که دلبستگی ایمن به خدا و حمایت اجتماعی عوامل تسهیلگر و مفیدی برای رشد پس از آسیب میباشند که میتوانند واکنش افراد را نسبت به رویدادها و حوادث پیرامون پیشبینی کنند.
ملخص الجهاز:
رابطه دلبستگی به خدا و حمایت اجتماعی ادراکشده با رشد پس از آسیب در مادران کودکان با کم توانی جسمی باقر غباری بناب* محسن رفیعخواه** محمد مهاجرانی*** چکیده وقایع آسیبزا و ناراحتکننده هم میتوانند منجر به واکنش منفی و استرس گردد و هم واکنش مثبت و تعالی پس از آن را برای فرد به همراه داشته باشد، که اصطلاحاً رشد پس از آسیب نامیده میشود.
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه متغیرهای حمایت اجتماعی ادراک شده و دلبستگی به خدا با واکنش مادران دارای کودک کمتوان جسمی در برابر رویدادهای آسیبزا صورت گرفت.
نمونه اولیه این پژوهش شامل 127 مادر دارای فرزند کمتوان جسمی بود که از این میان 108 مادر که حداقل یک رویداد آسیبزا را تجربه کرده بودند انتخاب شدند و به پرسشنامههای ابعاد دلبستگی به خدا (AGI)، حمایت اجتماعی ادراک شده و رشد پس از آسیب (PTG) پاسخ دادند.
همچنین بیان شده است که رابطه مثبت معنادار بین خشنودی از حمایت اجتماعی و مؤلفههای تعامل با دیگران و سلامت معنوی در رشد پس از سانحه آسیبزا وجود دارد (پائول و همکاران، 2010).
با در نظر گرفتن مباحث مطرح شده؛ در پژوهش حاضر پژوهشگران در صدد بررسی تأثیر دو متغیر اصلی حمایت اجتماعی و دلبستگی به خدا در واکنش مادران دارای کودک کمتوان جسمی و همچنین تأثیر دو عامل میانجی احساس قصور و تجربه آسیب دیگر میباشند.
نتایج حاصل نشان داد که رابطه مثبت معنادار میان دلبستگی ایمن به خدا و دو خرده مقیاس حمایت اجتماعی (حمایت خانواده و حمایت اشخاص خاص) و احساس قصور با رشد پس از آسیب وجود دارد.
Religion, spirituality, and posttraumatic growth: a systematic review.