خلاصة:
حریم خصوصی از مهمترین مباحث حقوق شهروندی است که از سوی متفکران سیاسـی و اجتماعی دارای گرایش به مکاتب فکری مختلف مـورد توجـه قـرار دارد. ایـن حـریم ، از یکسو به عنوان مرزی برای دخالت شهروندان در امور یکدیگر، و از سوی دیگر به عنـوان مرزی برای دخالت کارگزاران حکومتی در امور رعایای تحت حاکمیـت ، مـورد مناقـشه و بررسی قرار میگیرد. و هنرمند، چه از حیث شهروند بودن و چـه از حیـث نظـارتی کـه از سوی هیئت حاکمه بر او اعمال میشود ناچار به رعایت این حریم و الزامات آن میباشـد. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به این مساله پرداخته ، و با بهره گیـری از آیات قرآن کریم و روایات معصومین علیهم السلام ، نگاه مکتب اسـلام و فقـه امامیـه نـسبت بـه جایگاه حریم خصوصی به عنوان مصداق بارزی از اخلاق اجتماعی اسلامی ارائـه گردیـده است . در این مقاله اثبات شده اسـت کـه حـریم خـصوصی امـری لازم الرعایـه از سـوی هنرمندان بوده ، و تنها آنگاه که با مصلحتی اهم تزاحم پیدا کند قابل هتـک خواهـد بـود؛ و البته هنگامی که اهم بودن مصلحت مزاحم مردد باشد، اصاله الحظـر جـاری بـوده و مـانع هتک حریم خصوصی مزاحم خواهد گشت .
ملخص الجهاز:
"لکن چنانچه هنرمند به این تشخیص برسد که بر اساس مـصلحتی اجتمـاعی، همچـون طرد هنجارهای غیر اخلاقی رواج یافته در جامعـه ، یـا اصـلاح رفتارهـای هنجارشـکن و تقلیل هنجارشکنیها در اجتماع ، ناچار است حریمی خصوصی را هتـک نمایـد؛ یـا از آن بالاتر، چنانچه حاکم اسلامی به این تشخیص برسد و هنرمند را به این امـر دعـوت نمایـد، وظیفه هنرمند چیست ؟ در حقیقت در این فرض ، که شخص هنرمند در قامت یـک مـصلح اجتماعی درآمده ، و یا با دعوت حاکم و در قامت یک کارگزار حکـومتی جلـوه گـر شـده است ، حکم چیست ؟ آیا اصل در تعرض به حریم خـصوصی افـراد بـرای هنرمنـد در ایـن فرض نیز حظر و منع است ، و تنها در جائی که ضرورت قطعی ایجـاب کنـد اجـازة هتـک حریم شخصی شهروندان ، اعم از افراد و اصناف را دارد؟ یا اصل در این فرض اباحه اسـت ، و باید برای عدم جواز هتک این حریم شرائط ویژه ای را در نظر گرفت ؟ واضح است که در این فرض ، هنرمند ملحق به حاکم و عمال حکومت بوده ، و حکم آنان شامل او نیز خواهـد بود.
در چنان منطقه ای که مطابق کلام این بزرگان ، مصلحت حفـظ نظـام مانع از توجه خطابات حرمت هتک حـریم خـصوصی بـه حاکمـان مـیگـردد اسـت کـه امیرالمؤمنین علیه الـسلام میفرماید: «هر چه از زشتیهای مردم بر تو پوشیده است در پی کشف آن مباش » جمع بندی مطابق آنچه از ادله استفاده شد، حفظ حریم خصوصی لازم الرعایه است مگر در آنجا که با مصلحتی اهم تزاحم پیدا کند، و در مواردی که اهم بـودن یـا نبـودن مـصلحتی فـردی یـا اجتماعی نسبت به حفظ حریم خصوصی مورد تردید باشد، و حکومت مردد گردد کـه آیـا باید حفظ حریم خصوصی را اولویت داد یا مـصلحت محتمـل الاهمیـه را؟ آنچـه از نامـه امیرالمؤمنین به مالک برمیآید آن است که مصلحت محتمل الاهمیه مقدم بر حریم خصوصی نمیباشد، علیهذا اصـل در دخالـت حـاکم و عمـال حکومـت اسـلامی در امـور شخـصی شهروندان و هتک حریم خصوصی آنان ، اصاله الحظر و المنع است نه اصاله الاباحه ."