خلاصة:
در دورة پیش از دبستان اهمیت بازی بهعنوان مهمترین شیوة یادگیری برای کودکان مطرح است چرا که کودکان از راه بازی میآموزند چگونه نیازهای فردی و اجتماعی خود را مرتفع سازند. رابطة بین کودک و بازی را میتوان اینگونه توصیف کرد؛ بازی شبیه کار کودک است یا بهعبارت دیگر بازی کار دوران کودکی است. این توصیفها یا جملهها اهمیت بازی را نشان میدهند و اینکه چقدر نقش بازی در زندگی کودکان برجسته است؛ به همان اندازه که کار برای بزرگسالان مهم است و عنصری اساسی در زندگی آنان محسوب میشود اما تفاوت اصلی این است که کار بزرگترها ویژگیهایی نظیر یکنواختی و قابلیت پیشبینی دارد؛ درحالیکه یکنواختی و قابل پیشبینی بودن دقیقا با ویژگیهای بازی کودکان مغایر است
ملخص الجهاز:
"بازی فرایندی ساده و واقعی است و در عین حال که بسیار اهمیت دارد، دارای سطوح مختلفی است که گاه ممکن است برای والدین و بزرگترها گیجکننده و حتی پیچیده باشد ولی از آنجا که کودکان خردسال از طریق بازی میآموزند، بسیار مهم است که ما بزرگترها به آنها اجازه بدهیم زمانی برای بازی داشته باشند و برای آموزش مسائل مختلف نظیر رنگها، حروف الفبا، شکلها، واژهها و امثال اینها از بازی کمک بگیریم و به آنها بیاموزیم.
عبارتهایی که مربیان و معلمان برای بازیهای کودکان بهکار میبرند، بیشتر به آنچه کودک در حین عمل یا فرایند بازی نشان میدهد - هنگامی که کودک تخیل خود را بهکار میگیرد و فعالانه در خلق بازی مشارکت میکند - مربوط میشوند.
چرا باید با کودک خود بازی کنید؟ بازی واقعی و درست یک فرایند کودکمحور است اما این امر، بدین معنا نیست که بدون دخالت بزرگترها قابل انجام باشد."