خلاصة:
این مقاله به بررسی تاثیر استقرار شرکتهای پتروشیمی واقع در منطقهی ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر بر کیفیت زندگی ساکنان شهر ماهشهر میپردازد.. واحد تحلیل در اینجا خانوارهای ساکن هر دو شهر میباشد. تعداد نمونهی گرفته شده از هر شهر 150 نفر بوده است که از طریق پیمایش با ابزار پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتهاند. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که امکانات بهداشتی، آموزشی و فراغتی شهر ماهشهر در اکثر موارد بیشتر و با کیفیت بهتری نسبت به شهر هندیجان میباشد؛ نتایج نشان میدهند که بیشترین تغییرات مثبت به ترتیب اولویت در شاخصهای عدالت اجتماعی، مسکن، امکانات زندگی، انسجام اجتماعی، آموزش، دگرخواهی و نوعدوستی و در نهایت آزادی صورت گرفته است و بیشترین تغییرات منفی نیز در شاخصهای محیط زیست، رضایت از زندگی، امنیت، بهداشت، درآمد و اشتغال، اعتماد اجتماعی، احترام اجتماعی، ارتباط شبکهای و در نهایت اوقات فراغت واقع شده است. همچنین نیازهای اساسی، ذهنی، جمعی و عینی به عنوان جنبههای کیفیت زندگی همگی تغییر منفی به خود گرفتهاند. به گونهای که کیفیت زندگی به عنوان هدف پژوهش به میزان 38/7 درصد تغییر منفی داشته است. اما کیفیت زندگی بر اساس بومی بودن و غیر بومی بودن و شاغل بودن و غیر شاغل بودن در شرکتهای پتروشیمی هیچ تفاوتی را نشان نمیدهد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که استقرار شرکتهای پتروشیمی بر کیفیت زندگی ساکنان شهر ماهشهر تاثیرگذار بوده است.
ملخص الجهاز:
نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادههای مربوط به شاخصهای کیفیت زندگی با آزمون تیدو گروه وابسته حاکی از آن است که با توجه به اینکه سطح شاخص بهداشت خانوادههای شهر ماهشهر نسبت به قبل از استقرار شرکتهای پتروشیمی پایین آمده است و همین مورد در میان خانوادههای ساکن شهر هندیجان تفاوت معنیداری نداشته است؛ باید نتیجه بگیریم که استقرار شرکتهای پتروشیمی بر این شاخص از کیفیت زندگی تأثیر منفی داشته است.
به عبارت دیگر سطح انسجام اجتماعی خانوادههای ساکن شهر ماهشهر، قبل از استقرار شرکتهای پتروشیمی پایینتر از سطح انسجام اجتماعی خانوادههای ساکن شهر هندیجان بوده است اما هم اکنون این وضعیت در میان خانوادههای ساکن شهر ماهشهر به میزان کمی بالاتر از خانوادههای ساکن شهر هندیجان میباشد.
با توجه به پایین آمدن سطح اعتماد اجتماعی در شهر ماهشهر باید نتیجه بگیریم که استقرار شرکتهای پتروشیمی بر این شاخص از کیفیت زندگی تأثیر منفی داشته است.
سطح مسکن خانوادههای شهر ماهشهر بیشتر از همین وضعیت در شهر هندیجان شده است؛ لذا باید نتیجه بگیریم که استقرار شرکتهای پتروشیمی بر این شاخص از کیفیت زندگی تأثیر مثبت داشته است؛ همچنین سطح مسکن خانوادههای ساکن شهر ماهشهر، هم قبل و هم بعد از استقرار شرکتهای پتروشیمی بالاتر از سطح مسکن خانوادههای ساکن شهر هندیجان بوده است.
علاوه بر این شاخصهای محیط زیست، درآمد و اشتغال، اوقات فراغت، اعتماد اجتماعی، امنیت و رضایت از زندگی و نیز جنبههای ذهنی کیفیت زندگی در خانوادههای ساکن ماهشهر قبل از استقرار شرکتهای پتروشیمی بالاتر از همین وضعیت در خانوادههای ساکن شهر هندیجان بوده است اما بعد از استقرار پایینتر آمده است.