ارزیابی شایستگی فرهنگی در پرستاران مقالة

زمینه و هدف: تنوع فرهنگی بیماران از جمله مسائلی است که پرستاران در محیط های بالینی با آن مواجه هستند. بنابراین شایستگی فرهنگی پرستاران برای برقراری ارتباط موثر با بیماران و ارتقای سطح سلامتی آنان امری ضروری است، لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شایستگی فرهنگی در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایلام در سال 1393 انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی ـ مقطعی بر روی پرستاران شاغل در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهر ایلام انجام گردید. 215 پرستار به روش در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه شایستگی فرهنگی Moulder به روش خودارزیابی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی، تی مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن، تحت نرم افزار SPSS 18 تجزیه و تحلیل شد. ملاحظات اخلاقی: جهت اجرای پژوهش پس از شرح کامل اهداف پژوهش برای مشارکت کنندگان، رضایت آگاهانه جهت شرکت در پژوهش از آن ها اخذ گردید و به آنان اطمینان داده شدکه اطلاعات کاملا محرمانه است و هیچ تاثیری بر روند ارزشیابی شغلی آن ها ندارد. یافته ها: 55/81 درصد شرکت کنندگان زن، دارای مدرک کارشناسی (95/34 درصد) و سابقه کار 2 تا 5 سال (45/58 درصد) بودند. میانگین نمره شایستگی فرهنگی پرستاران در سطح متوسط (25/56±115/03) بود. همچنین نتایج نشان داد میانگین نمره شایستگی فرهنگی در بعد آمادگی در مراقبت فرهنگی بالاترین (13/16±50/16) و در بعد نگرش نسبت به مراقبت فرهنگی پایین ترین (2/50±12/69) سطح را داشت. همچنین تفاوت معنی داری در نمرات شایستگی فرهنگی در بین زنان و مردان وجود داشت (0/001=p) به طوری که میزان شایستگی فرهنگی در زنان بیشتر از مردان بود. ارتباط معنی داری بین شایستگی فرهنگی شرکت کنندگان و سابقه کار آنان مشاهده شد (0/040=p)، به طوری که با افزایش سابقه کار میزان شایستگی فرهنگی افزایش می یافت. نتیجه گیری: میزان شایستگی فرهنگی پرستاران در این مطالعه در سطح متوسط گزارش شد. از این رو با توجه به اهمیت فرهنگ در سلامتی و روابط اجتماعی، برنامه ریزی جهت ارتقای شایستگی فرهنگی پرستاران ضرورت دارد.