فروید سر بر بالش دریدا/ ساخت شکنی متن ناخودآگاه و ناخوداگاه مقالة

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) فروید سر بر بالش دریدا ساخت‌شکنی متن خودآگاه و ناخودآگاه در میان اندیشمندان،موسوم به پسا ساختارگرا و پسامدرن، ژاک دریدا،میشل فوکووژیل دلوز و فیلیکس گاتاری از جمله‌ فیلسوفانی‌اند که گرچه به غیر از گارتاری هیچ‌کدام روانکاو نبوده‌اند و مکتب مستقلی در روانکاوی ایجاد نکرده‌اند،اما با الهام از روانکاوی نه تنها بر فلسفه اواخر قرن بیستم تاثیر بسزایی نهادند،بلکه به گسترش این دانش کمک رساندند. اما این گسترش،گسترش متقنی با حدود و ثغور معینی نیست قلمرو ناخودآگاه همچون قلمرو خودآگاه تعین پذیر نخواهد بود و بنابراین هیچ مرزی در آن متصور نمی‌توان شد و این‌گونه‌ خود و اگونه تنها در قلمرو و آگاهی و خودآگاهی تعین و تقرر ندارد (چنان‌که دکارت و کانت و هوسرل براین قصد بودند که. ساخت‌شکنی،با سکونت در این متن‌ها نه تنها به تکثیر خود می‌پردازد بلکه امکانات‌ و امکان‌های خود آن متن‌ها را نیز برملا می‌کند و این‌گونه متن‌های‌ فروید سربر«بالشتک سمبولیک»ساخت‌شکنی دریدا گاهی در سرای خودآگاه و گاهی در سراپرده ناخودآگاه از خویش می‌گوید و این‌گونه میان خودآگاه،ناخودآگاه و میان ناخودآگاه،خودآگاه تکثیر می‌یابد."