ملخص الجهاز:
"ملت ایران و راهبران مذهبی نهضت عدالتخواهی و قانونطلبی، تاوان غفلت تاریخی خود را در ضرورت عدم اعتماد به بازیگران سیاستهای عصر قاجاری و جریانهای شبه روشنفکری وابسته به بیگانگان و تعلل در تأسیس یک نظام سیاسی مبتنی بر ارزشها و باورهای جامعه را با خون شهید شیخ فضل الله نوری در 11 مرداد 1288 ه.
نابسامانی سیاسی و اقتصادی، ناامنی، ترور و خشونت، اشغال ایران توسط روس و انگلیس، فقر و بدبختی و بیماری مردم و در نهایت حاکمیت مطلق خشنترین استبداد در تاریخ ایران، یعنی استبداد رضاخانی و عقب نگه داشتن پنجاه سالهی ایران از قافلهی تجدد و ترقی، نابودی و چپاول ذخایر ملی، از بین بردن فرهنگ ملی و دینی، کشته شدن هزاران آزادیخواه و شهادت رهبران بزرگی چون شهید آیتالله حاج آقا نورالله اصفهانی و شهید آیتالله مدرس، حبس، تبعید و محروم کردن مردم از حقوق اجتماعی و از همه فاجعهآمیزتر، کشتن صدها نفر در واقعهی کشف حجاب در مسجد گوهرشاد در تیرماه 1314ش، غرامتهای سنگین دیگر بود که استبداد، استعمار و جریانهای فراماسونی شبه دینی (مثل بابیه، بهاییه و ازلیه) و شبه روشنفکری در همین فصل پرحرارت تابستان و فصلهای دیگر از ملت ایران گرفتند.
هم ردیفگران پارهای از حرکتهای اجتماعی غیر سازماندهی شده که عموما در تأیید جمهوری اسلامی ایران بودند؛ با انقلاب اسلامی و قرار دادن این روزها (مثل دوم خرداد سال 76 و یا سوم تیر سال 84) در مقابل عظمت انقلاب اسلامی، سطحیترین و جاهلانهترین تحلیل اجتماعی است که پیش از آن، اسلاف جریانات شبه روشنفکری در شکست نهضت مشروطیت و نهضت ملی شدن نفت نیز آن را تجربه کردند و برای این تجربه ملت ایران تاوانهای سنگینی پرداخت."