نقش گیرنده های موسکارینی ناحیه تگمنتوم شکمی، در اکتساب ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین در موش بزرگ آزمایشگاهی مقالة

مؤلف: نظری سرنجه، فرزانه ؛ رسولی، یاسمن ؛ زرین دست، محمدرضا ؛ رضایف، آمنه ؛

تازه های علوم شناختی زمستان 1385 - شماره 32 ، العلمية - النشرية (Ministry of Science/ISC (‎10 صفحة - من 1 إلی 10 )

الکلمات المفتاحية: مورفین اکتساب ترجیح مکان شرطی‌شده ترجیح مکان شرطی‌شده VTA آتروپین

خلاصة:

هدف: ناحیه تگمنتوم شکمی (VTA) مرکز اصلی پاداش است. در این تحقیق، اثرات تزریق آگونیست و آنتاگونیست گیرنده های موسکارینی به ناحیه VTA، بر ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین بررسی شد. روش: کانول گذاری موش های بزرگ آزمایشگاهی به صورت دوطرفه در ناحیه VTA و با استفاده از دستگاه استریوتاکسی صورت گرفت. کلیه حیوانات جراحی شده به مدت یک هفته قبل از القای ترجیح مکان شرطی شده (CPP) دوره بهبودی را گذراندند. CPP به روش بدون سوگیری و به صورت یک برنامه پنج روزه در سه مرحله اجرا شد: مرحله پیش شرطی سازی یا آشنایی، مرحله شرطی سازی و مرحله آزمون. یافته ها: تیمارهای شرطی سازی با مقادیر مختلف سولفات مورفین توانست به صورت وابسته به مقدار،CPP معنی داری ایجاد کند. تزریق مقادیر مختلف فیزوستیگمین (مهارکننده کولین استراز) همراه با یک دوز بی اثر مورفین به داخل VTA توانست در یک روش وابسته به مقدار، اکتساب CPP را افزایش دهد. تزریق آتروپین، آنتاگونیست گیرنده های موسکارینی، به داخل VTA توانست هم ترجیح مکان شرطی شده به وسیله دوز بالای مورفین و هم پاسخ تقویتی القاشده به وسیله فیزوستیگمین را مهار نماید. تزریق فیزوستیگمین داخل VTA به تنهایی تنفر مکانی معنی داری القا نمود، درحالی که آتروپین چنین اثری نداشت. مقادیر بالای فیزوستیگمین یا آتروپین به تنهایی و همچنین تزریق همزمان آتروپین و فیزوستیگمین در ترکیب با یک مقدار بی اثر مورفین باعث کاهش فعالیت حرکتی گردید. نتیجه گیری: گیرنده های موسکارینی ناحیه تگمنتوم شکمی در القای اثرات پاداشی مورفین نقش بسزایی دارند.

ملخص الجهاز:

"چهار گروه دیگر از حیوانات در طی مرحله‌ شرطی‌سازی ابتدا به‌صورت داخل VTA سالین ?l/rat) 1)یا فیزوستیگمین(5/0،5/2 و 5 (?g/rat و سپس تزریق زیر جلدی‌ مورفین mg/kg) 5/0)دریافت کردند و به این ترتیب اثر فیزوستیگمین بر اکتساب CPP مورفین ارزیابی شد. 3-آزمایش سوم،اثر آتروپین(آنتاگونیست گیرندهء موسکارینی) همراه مورفین یا بدون آن بر اکتساب CPP :برای ارزیابی اثر آتروپین بر اکتساب CPP مورفین،قبل از تزریق زیر جلدی مورفین‌ و در طی مرحله شرطی‌سازی،به چهار گروه از حیوانات مقادیر مختلف آتروپین(1،2 و 4 (?G/rat یا سالین ?l/rat) 1)به‌صورت‌ درون VTA تزریق شد. 2-آزمایش دوم؛اثر فیزوستیگمین(آگونیست گیرنده‌ موسکارینی)همراه مورفین یا بدون آن بر اکتساب CPP :شکل(2- الف)تأثیر تزریق دوطرفه مقادیر مختلف فیزوستیگمین(5/0،5/2 و 5 (?g/rat )یا سالین همراه یا بدون مورفین به درون ناحیه VTA را بر اکتساب CPP نشان می‌دهد. (1)- Conditioned place aversion 3-آزمایش سوم؛اثر آتروپین(آنتاگونیست گیرنده موسکارینی) همراه یا بدون مورفین بر اکتساب CPP :شکل 3-الف اثرات‌ تزریق دو طرفه مقادیر مختلف آتروپین(1،2 و 4 (?g/rat یا سالین ?l/rat) 1)را به درون ناحیه VTA همراه یا بدون مورفین بر اکتساب CPP نشان می‌دهد. 4-آزمایش چهارم؛اثر آتروپین بر واکنش فیزوستیگمین در طی CPP مورفین:شکل 4-الف اثر تزریق درون VTA آتروپین‌ (2،4 و 8 (?g/rat را بر ترجیح مکانی القا شده به وسیله مورفین‌ mg/kg) 5/0)در ترکیب با فیزوستیگمین ?g/rat) 5)نشان می‌دهد. تحلیل واریانس‌ یک‌طرفه نشان داد که تزریق دوطرفه آتروپین(2،4 و 8 (?g/rat قبل از فیزوستیگمین ?g/rat) 5)،همراه با مورفین mg/kg) 5/0) فعالیت حرکتی را کاهش می‌دهد[01/0> p ،7/4-(35 و 4) F ]."

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة: