خلاصة:
هدف از اجرای این تحقیق ، بررسی رابطه میان قوس کمر با قدرت عضلات شکم و انعطاف عضله سوئز خاصره بود. آزمودنی های تحقیق 20 دانشجوی رشته تربیت بدنی با میانگین سنی 21/5 سال ، وزن 66/6 کیلوگرم و قد 172 سانتی متر بود . قوس کمر به وسیله خط کش منعطف و در وضعیت ایستاده از مهره اول تا مهره پنجم کمری دوبار اندازه گیری شد . قدرت عضلات شکم با استفاده از آزمون پائین آوردن مستقیم پاها و انعطاف عضله سوئز خاصره از طریق آزمون اصلاح شده توماس اندازه گیری شد . یافته های تحقیق با استفاده از روش های آمار توصیفی ، همبستگی میان متغیرها و t-student تجزیه و تحلیل شد . نتایج رابطه معنی داری را میان قوس کمر و انعطاف پذیری عضله سوئز خاصره پای چپ و راست نشان نداد . همچنین میان قوس کمر و قدرت عضله شکم رابطه معنی داری مشاهده نشد . براساس یافته های این تحقیق شاید بتوان اظهار داشت که در بررسی عضلات موثر بر قوس کمر توجه به عملکرد عضلات راست شکمی یا سوئز خاصره ای کافی نباشد و لازم است تا زوج نیروهای موجود در مجموعه کمر بند لگنی که تقویت یا ضعف آنها بر قوس کمر اثر می گذارد ، مورد توجه قرار گیرد . به بیان دیگر تغییرات قوس کمر بدون در نظر گرفتن عملکرد سایر عضلات چندان موثر نیست و در این باره به کار همزمان سایر عضلات مرتبط توجه شود.
ملخص الجهاز:
"نتایج مطالعات مذکور نشان میدهد که عضلۀ سوئز خاصرهای،عضلۀ مهم و نقش آفرینی درحرکات ران و تنه است و طول طبیعی این عضله نه تنها در حفظ زاویۀ مناسب کمری تأثیر دارد،بلکه موجب بهبود دامنۀ حرکتی مفصل ران و راه رفتن بهتر میشود(10).
با وجود عملکرد بسیار مهم عضلۀ سوئز خاصرهای بر مفصل ران و لگن خاصره،یافتههایتحقیق حاضر بیانگر آن است که رابطۀ معنی داری میان میزان قوس کمر آزمودنیها وانعطاف پذیری عضلۀ سوئز خاصرهای در هر دو پای چپ و راست مشاهده نشد(جدولهای 1و 2).
همان گونه که اشاره شد،لیبنسونر و سیمینو(19)بیان میکنند که عضلۀ سوئز خاصرهای نقشالی را در ناهنجاریهای وضعیتی دارد و ممکن است تأثیر زیادی در فشارهای وارده به کمر و درنتیجه بیماریهای دیسک میان مهرهای داشته باشد.
برای مثال مور وهمکاران در تحقیقی بر روی 20 آزمودنی(10 نفر سالم و 10 نفر مبتلا به کمر درد)دریافتند کههیچ گونه رابطۀ معنیداری میان قوس کمر چرخش لگنی و انعطاف عضلۀ سوئز خاصرهای وجودندارد(23).
یافتههای پژوهشهای انجام شده،حکایت از آن دارد که هنوز اتفاق نظر کاملی در بین محققاندر خصوص رابطۀ میان انعطاف پذیری عضلۀ سوئز خاصره و قوس کمر وجود ندارد.
علیزاده معتقد است که حتی اگرآزمودنی با قوس افزایش یافتۀ کمر و ضعف عضلات شکم مواجه باشد،این موضوع نباید دلیلیبر تغییر قوس کمر ناشی از ضعف فقط یک عضله آن هم عضلۀ راست شکمی تلقی شود زیرا تغییرقوس کمر بدون در نظر گرفتن عملکرد سایر عضلات چندان موثر نیست و در این مورد باید به کارهمزمان سایر عضلات مرتبط نیز توجه شود."