ملخص الجهاز:
این مقاله مفاهیم برنامهریزی،مدیریت،رهبری،تفکر و اطلاعات استراتژیک یا راهبردی و ترسیم محیط بیرون سازمان را مورد بررسی اجمالی قرار میدهد.
برنامهریزی استراتژیک خصوصا در موارد و شرایط زیر راهگشا و سودمند است: 1-سازمان،اهدافی روشن و بینشی درست برای حرکت و کنترل نداشته باشد، 2-محیط بیرون سازمان متلاطم و پویا باشد، 3-سازمان بیش از اندازه درونگرا بوده و تمرکز بیش از حد روی جزئیات و مشکلات کوتاهمدت داشته باشد.
برنامهریرزی استراتژیک را میتوان یک نوع بینش یا فلسفه برنامهریزی برای حل مسائل و مشکلات سازمان در ارتباط با محیط بیرون آن و وسیلهای برای کسب موقعیتی مناسب در رقابتی دائمی برای دستیابی به منابع موردنیاز سازمان دانست.
ویژگی بارز برنامهریزی استراتژیک عبارتست از جهتیابی و تعیین مسیر آینده برای کل سازمان در ارتباط با محیط بیرون آن یا اکو سیستم.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) مدیریت استراتژیک برنامهریزی استراتژیک را میتوان به دو مرحله عمده تقسیم کرد،یکی تعیین استراتژی- استراتژی بهمعنای مسیر حرکت است-و دیگری اجرای آن.
این روشها و تکنیکها را میتوان به سه گروه دستهبندی کرد: 1-تکنیک دیدهبانی گذرا یا برسی سطحی و قضاوتی اطلاعات محیط بیرون سازمان، 2-تکنیکهای دیدهبانی احتمالی یا بررسی آماری ارتباط متغیرهای محیط بیرون سازمان 3-تکنیکهای دیدهبانی تحلیل دیدهبانی گذرا سادهترین روش ترسیم محیط بیرون سازمان است.
ویژگی بارز برنامهریزی استراتژیک جهتیابی و تعیین مسیر آینده باری کل سازمان در ارتباط با محیط بیرون سازمان است.
مدیریت استراتژیک بهمعنای شکل دادن به ساختار سازمان و تخصیص منابع و بهطور کلی انطباق متغیرهای سازمانی با جهت و مسیر انتخاب شده میباشد.