مقايسه سلامت عمومی سالمندان مقيم / غير مقيم سرای سالمندان مقالة

هدف: تحقيق حاضر با هدف مقايسه سلامت عمومي و شاخصه هاي آن در سالمندان مقيم و غير مقيم سراي سالمندان انجام شد. روش بررسي: مطالعه از نوع مقطعي مقايسه اي و شركت كنندگان در پژوهش 254 سالمند (127 نفر مقيم سراي سالمندان و 127 نفر مقيم جامعه) بودند. شركت كنندگان به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و در هر گروه 83 زن و 44 مرد به تناسب سهم جنسيت در جامعه قرار گرفتند. مقياس سلامت عمومي (GHQ-28) كه در برگيرنده سلامت عمومي و چهار خرده مقياس اضطراب، افسردگي، نشانه هاي جسماني، و كاركرد اجتماعي است براي جمع آوري اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون هاي t و تحليل واريانس براي تحليل نتايج استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد ميانگين نمرات سلامت عمومي سالمندان مقيم سراي سالمندان از ميانگين نمرات سالمندان مقيم جامعه بيشتر (نمره بالا نشانه سلامت روان پايين) بود و تفاوت مشاهده شده در ميانگين ها براي سلامت عمومي و زير مقياس هاي نشانه هاي افسردگي و جسماني و اختلال در كاركرد اجتماعي از لحاظ آماري معنادار به دست آمد. اختلال در كاركرد اجتماعي زنان مقيم آسايشگاه بيشتر از مردان بود. نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش، حاكي از آن است كه سالمندان مقيم سراي سالمندان در مقايسه با سالمندان مقيم جامعه نشانه هاي افسردگي، جسماني و اختلالات كاركرد اجتماعي بيشتري را تجربه مي كنند. از سويي گسترش موسسات نگهداري سالمندي در آينده غير قابل اجتناب است بنابراين، توجه هر چه بيشتر به شرايط محيط زندگي سالمندان مقيم موسسات ضروري به نظر مي رسد.