مقايسه سلامت روانی مردان سالمند در سه گروه ورزشكار، فعال و غيرفعال مقالة

هدف: هدف پژوهش حاضر مقايسه سلامت رواني و خرده مقياس هاي آن بين مردان سالمند ورزشكار، فعال و غيرفعال بود. بدين منظور 150 نفر از مردان سالمند در قالب سه گروه ورزشكار، فعال و غيرفعال انتخاب و اقدام به تكميل پرسشنامه هاي مربوطه نمودند. روش بررسي: اين پژوهش از نوع همبستگي است و براي سنجش سلامت روان آزمودنيها از پرسشنامه سلامت رواني 28GHQ- استفاده گرديد. همچنين براي گمارش افراد سالمند به دو گروه فعال و غير فعال از دو پرسشنامه فعاليت جسماني يال و پرسشنامه ميزان فعاليت بدني بك استفاده گرديد و گروه ورزشكار نيز به طور جداگانه از بازيكنان بالاي60 سال تيمهاي پيشكسوتان رشته ورزشي فوتبال شهر تهران انتخاب و مورد سنجش قرار گرفتند. براي مقايسه ميانگين گروه ها از تحليل واريانس يك راهه استفاده شد. يافته ها: نتايج اين تحقيق نشان داد كه سلامت رواني و دو خرده مقياس اضطراب و كاركرد اجتماعي و همچنين ميزان فعاليت بدني هر سه گروه نسبت به يكديگر تفاوت معني دار آماري دارند (01/0>P)، اما دو خرده مقياس علائم جسماني و افسردگي، بين گروه فعال و گروه ورزشكار با گروه غيرفعال تفاوت معني داري را نشان داد(01/0P<) ولي بين گروه ورزشكار و فعال، اختلاف مذكور معني دار نبود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين تحقيق مي توان چنين نتيجه گرفت كه برنامه هاي حركتي و ورزشي متناسب با ويژگي هاي ساختاري و روانشناختي سالمندان، علاوه بر تامين سلامت جسماني، فرد سالمند را از لحاظ رواني براي زندگي هرچه بهتر و سالمتر آماده مي سازد.