خلاصة:
رنجها و دردها که زندگی انسان را فرا گرفتهاند، همواره ذهن تاریخی بشر را نیز با پرسشها و تردیدهایی مواجه کردهاند. از اینرو اگر بتوان ثابت کرد که درد و رنج با همه سختیهایش، مفید، آموزنده و دارای کارکرد است، سنگی بزرگ از سر راه دغدغه مهم بشریت برداشته میشود. پیداکردن راهحلی برای قانعکردن ذهن آشفته و پاسخ به چرایی این رنجها، الاهیدانان و متکلمان ادیان الاهی، همچون یهودیت، را در طول تاریخ به تکاپو انداخته است. در این پژوهش، با بررسی کتاب مقدس عبری و دیگر منابع یهودی، کارکردهای تربیتی و اخلاقی رنج در یهودیت را میکاویم و برمیشماریم. با دستیابی به این کارکردها میکوشیم این حقیقت را تبیین کنیم که رنجها در زندگی انسان کارآیی دارند، مفید هستند و پرورش روحی و تکامل اخلاقی انسان را به همراه میآورند.
ملخص الجهاز:
اما پرسش اساسی و مهم در میان این رنج های بشری آن است که آیا با توجه به آموزه های الاهیاتی یهودیت «رنج ارزش و فایده ای هم دارد؟»، «میتـوان بـرای رنـج کارکردهایی تربیتی و اخلاقی یافت ؟» و «آیا رنج و درد در زنـدگی بشـری، کمکـی بـه رشد و اعتلای اخلاقی انسـان مـیکنـد؟» تـا از ایـن طریـق ، انسـان مـؤمن بـا نگـاهی مثبت انگارانه به شرور پیرامونی خود بنگرد و آنهـا را بـرای پیشـبرد زنـدگانی دنیـوی و اخروی خود به کار گیرد.
در برخی منابع یهودی مانند راه خدا (The way of God)،١ به این نکته اشاره شـده کـه رنج ها، وسیله ای برای دوستی و ابراز عشق خـدا اسـت .
در تلمود بابلی نیز بر ایـن مسـئله تأکید شده است که «رنج فرد را به خویشتن نگری تشویق و ترغیب میکند»؛ و ذیل این عنوان اشاره می شود که : «راوا (Rava)٢ و برخی گفته های راوچیسـدا (Rav Chisda)٣ بیـان کرده اند اگر شخصی دید که در موقعیت رنج واقع شده ، باید اعمـالش را بررسـی کنـد.
در دائرةالمعارف جودائیکا، زمانی که واژه «رنج » (suffering) توضیح داده مـیشـود، اهمیـت این مسئله در یهودیت نیز تبیین میشود: یهودیت خواستار آن است که انسان ها همدردی فعال خود را در مواجهه با رنج دیگران گسترش دهند تا امکان علاج وجود داشته باشـد؛ اصـل رنـج را نـه در مرگ و فجایع طبیعی بلکه در بیماری و فقر باید دید.