خلاصة:
مقدمه: تحقيق حاضر به منظور بررسي تاثير آموزش تكاوري بر روحيه نظامي فراگيران دوره تكاوري يك واحد نظامي صورت گرفته است.
روش: به همين منظور پرسشنامه روحيه نظامي قبل از شروع آموزش تكاوري به فراگيران داده شد و پس از پايان آموزش تكاوري نيز روحيه نظامي آنان اندازه گيري گرديد. پايايي پرسشنامه روحيه نظامي در تحقيق حاضر0/823 به دست آمده است. داده ها در دو سطح توصيفي و استنباطي (شامل تحليل واريانس و آزمون t ) با استفاده از نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شده اند.
نتايج: نتايج تحقيق نشان داد كه به طور كلي آموزش تكاوري، روحيه نظامي فراگيران رسته تكاوري را در پس آزمون افزايش داده ولي اين افزايش در سطح0/05 > pمعني دار نمي باشد. اما پس از آموزش تكاوري بعد حمايت رهبري، انسجام اجتماعي، گروه كاري روحيه نظامي فراگيران رسته تكاوري در سطح0/05 > pافزايش پيدا كرده است. بعد مقبوليت، سبك رهبري، روابط رهبر– پيرو، مهارت رهبري، رضايت سازماني، هويت سازماني، علاقه سازماني، تعهد سازماني، خودكارآمدي، سازگاري، شجاعت، مهارت مقابله اي و اثر بخشي پس از آموزش افزايش پيدا كرده است. اين افزايش در سطح 0/05 > p معنادار نبود.
بحث:تحقيق حاضر نشان داد كه 69/8 درصد شركت كنندگان در پيش آزمون داراي روحيه پايين و 30/2 درصد داراي روحيه بالا بوده اند در حالي كه اين درصدها در پس آزمون تغيير كرده است. در پس آزمون 34/2 درصد داراي روحيه پايين و 65/8 درصد داراي روحيه بالا بوده اند كه حاكي از آن است كه آموزش رسته تكاوري روحيه نظامي شركت كنندگان در دوره تكاوري را افزايش داده است. نتايج تحقيق نشان داد كه درصد روحيه نظامي بالا در پس آزمون در مقايسه با پيش آزمون بيش از دو برابر افزايش پيدا كرده است همچنين موارد روحيه خيلي پايين و پايين نيز بكلي از بين رفته است. گرچه نتايج مربوط به فرضيه اصلي تحقيق نشان داد كه روحيه نظامي فراگيران رسته تكاوري در پس آزمون افزايش پيدا كرده است ولي اين افزايش معني دار نمي باشد.