"«هر روز که این قصه‌ها را می‌آوردیم و سر کلاس با هم مرور می‌کردیم، بچه‌ها در لابه‌لای فرازها و نشیب‌ها، با قهرمانان قصه، هم ذات پنداری می‌کردند، با آن‌ها همراه می‌شدند و گویی وجودشان با قصه حقیقت‌طلبی و عدالت‌جویی آمیخته می‌شد...
» «مدرسه، در این فرهنگ برنامة درسی، برای فعالیت‌های اصلاح‌گرانة اجتماعی، فرصت‌هایی را ایجاد می‌کند و دانش‌آموزان یاد می‌گیرند خود را به‌عنوان افرادی اجتماعی ـ سیاسی بنگرند؛ افرادی که حق دارند به نظام‌های قانونی مؤثر بر مدارس، کلاس‌ها و وضعیت خودشان دسترسی داشته باشند و قادر باشند با به‌کارگیری سازوکارهایی، آن‌ها را در راستای عادلانه‌تر شدن تغییر دهند.
در پرتوی این فرهنگ، می‌توان امیدوار بود نسل آینده نسلی فعال و انقلابی باشد؛ نسلی که به‌جای پذیرش منفعلانه شرایط، تلاش کند در سازوکارهایی قانونی و مشروع، آن را به‌صورتی واقع‌گرایانه و عادلانه تغییر دهد و دنیا را جای بهتری برای زیستن سازد."
(
, 
, 
)
