خلاصة:
سابقه و اهداف: توجه به آموزه هاي ديني، نشان مي دهد كه توكل به خدا، بهترين عامل در تامين سلامت رواني فرد محسوب مي شود؛ و پژوهش انجام شده در اين زمينه نيز، مويد اين واقعيت است. دانشجويان از قشرهاي مهم جامعه هستند كه امروزه در معرض انواع مشكل هاي رواني قرار دارند. هدف از انجام اين پژوهش، تعيين رابطه ي توكل برخدا و سلامت روان، در دانشجويان پزشكي دانشگاه شهيد بهشتي تهران بوده است.
مواد و روش ها: اين پژوهش از نوع مطالعه هاي توصيفي(روش ميداني) است. جامعه ي مورد مطالعه نيز، همه ي دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي است. روش نمونه گيري در اين پژوهش، از نوع نمونه گيري در دسترس بوده، به اين صورت كه پس از مراجعه به دانشكده ي پزشكي،400 نفر از دانشجويان دانشكده ي پزشكي به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش، پرسش نامه ي راهيابي در حوادث و رخدادهاي زندگي و پرسش نامه ي سلامت روان(SCL – 90) بوده است. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و روش هاي آماري توصيفي(ميانگين و انحراف استاندارد) و روش آماري استنباطي(همبستگي پيرسون) مورد تحليل قرار گرفت.
يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه بين توكل به خدا و سلامت روان، رابطه ي معناداري در سطح(05/0>P) وجود دارد. همبستگي ديده شده بين پرسش نامه ي توكل به خدا و سلامت روان در زيرمقياس هاي افسردگي، اضطراب، شكايت هاي جسماني، حساسيت فردي و پرخاشگري به ترتيب(0/21-، 0/22-، 0/31-، 0/26- و 0/16-) بوده، كه به لحاظ آماري معني دار است و نياز به تبيين دارد. همچنين در مقياس هاي فرعي پرسش نامه ي توكل به خدا(تفويض، ديگران، خود) با سلامت روان نيز همبستگي به دست آمد(0/28-، 0/27- و 0/30-).
نتيجه گيري: نتيجه هاي اين پژوهش نشان داد كه همبستگي قوي بين توكل به خدا و سلامت روان وجود دارد؛ و توكل به خدا كه يك عامل تقويت كننده ي رواني است، از موثرترين ساز و كارهاي مقابله يي مذهبي- معنوي است كه از آن مي توان براي ارتقاي سلامت روان افراد جامعه و بهزيستي روان شناختي آنان بهره جست.