تصويرسازی منظر در شهرسازی فرانسه (1970-1960) مقالة

پژوهش حاضر، با ابعاد دوگانه تاريخي و معرفت شناسانه، ابتدا مختصراً به دريافت منظر شهري و جايگاه اين مفهوم در مداخلات ساماندهي و همچنين به عنوان ابزاري براي تحليل شهر در سه دوره زماني از 1960 تا اوايل 1980 مي پردازد؛ سپس با بررسي آثار عكاسي و سينما به عنوان ابزارهاي منظرين سازي، جايگاه تصويرسازي در منظر شهري را مطالعه مي كند. اين مطالعه بر پايه سه گروه سند استوار است : گروه اول شامل مجلات تخصصي معماري، شهرسازي، منظر و رساله هاي دكتري، گروه دوم مجموعه اي از پروژه هاي تخصصي منظر كه صورت هاي طراحي در آن نمودار است و گروه آخر دو مجموعه عكس و منتخبي از فيلم هايي است كه بين سال هاي 1957 تا 1974 ساخته شده اند. عكاسي و سينما به طرق گوناگون از مستندنگاري منظر و قرائت آن گرفته تا ايجاد خلاقيت و ايفاي نقش به عنوان ابزاري براي مشاركت مردم و خوانا كردن شهر نزد جمعيت غيرمتخصص، نشان دهنده تمام عيار جايگاه تصوير در منظر شهري هستند. مطالعه ارتباط اين شيوه هاي هنري با حوزه هاي تخصصي شهر و منظر گام مهمي در شناخت تاريخ منظر شهري به شمار مي رود.