خلاصة:
كتاب كفسازي در بناها و محوطه هاي تاريخي كه بر اساس اسناد و تجارب ميداني نويسندگان در حفاظت و مرمت تنظيم شده، تلاشي است براي متحول كردن درك و دانش خوانندگان از موضوع كفسازي. در اين راه، با تكيه بر جايگاه انكارناپذير كف به مثابه بستر ابنيه و حريم محوطه هاي تاريخي، نكات ارزشمند فني ديگري از قبيل ارزش و قابليت هاي مصالح باستاني، نقوش باستاني و فنون قديمي و بعضاً از ياد رفته نيز مرور مي شوند؛ اما محصول نهايي كتاب تنها تحولي در نحوه اجرا و تماشاي كف نيست، بلكه در انتها چنين به نظر مي رسد كه موضوع كفسازي بهانه اي بوده است براي پرداختن به مسئله بسيار مهم ترِ پيوند آثار تاريخي با محيط امروز و سرمايه فرهنگي ديرينه.
ملخص الجهاز:
"در این راه، با تکیه بر جایگاه انکارناپذیر کف بهمثابه بستر ابنیه و حریم محوطههای تاریخی، نکات ارزشمند فنی دیگری از قبیل ارزش و قابلیتهای مصالح باستانی، نقوش باستانی و فنون قدیمی و بعضا از یاد رفته نیز مرور میشوند؛ اما محصول نهایی کتاب تنها تحولی در نحوه اجرا و تماشای کف نیست، بلکه در انتها چنین به نظر میرسد که موضوع کفسازی بهانهای بوده است برای پرداختن به مسئله بسیار مهمتر پیوند آثار تاریخی با محیط امروز و سرمایه فرهنگی دیرینه.
ساختار کتاب در مقدمه کتاب به قلم رضا شیرازیان، پس از شرحی که سابقه فعالیت نگارندگان را در حفاظت و مرمت آثار تاریخی معلوم میکند، اهداف کتاب در چند سرفصل خلاصه میشود که عبارتند از: تبیین موضوع کفسازی، اهمیت و گستردگی مباحث مربوط؛ راهنمایی در حفاظت و نگهداری کفهای محوطهها و ابنیه تاریخی؛ راهنمایی در ایجاد کفسازی همساز با محوطهها و ابنیه تاریخی؛ ثبت و احیای ایده و فنون باستانی کفسازی.
پس از متن برای درک جایگاه امروزین موضوع حفاظت و مرمت در ایران کافی است به این نکته توجه کنیم که تعداد آثار تاریخی معماری ایران که بین سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۳ (۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴ میلادی) در فهرست میراث جهانی ثبت شده به عدد ۱۴ رسیده است.
این در حالی است که تا پیش از سال ۱۳۸۲ تنها سه اثر معماری تاریخی ایران در سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۹ میلادی)در این فهرست ثبت شده بود که عبارت بودند از: میدان نقشجهان، زیگورات چغازنبیل، و مجموعه پرسپولیس (WHC."