خلاصة:
درباره زشتي، يكي از آخرين كتاب هايي است كه اومبرتو اكو، نويسنده و نشانه شناس معروف ايتاليايي، كه در سال 2007 توسط انتشارات Secker Harvil چاپ و منتشر شده است. اين اثر به دنبال كتاب ديگري كه اكو به «تاريخ زيبايي» اختصاص داده بود نوشته شده و در آن وي با نگاه ظريف و دقيق خود در تاريخ نشانه ها و تصاوير غربي مفهوم زشتي را از دوران باستان تا امروز دنبال مي كند. ايده اصلي اكو در اين اثر بررسي هنر غرب از منظر زشتي است. او در مقدمه اين كتاب زشتي را به عنوان سه پديده متفاوت شناسايي كرده و مورد بررسي قرار داده است: «زشتي ذاتي»، «زشتي صوري»، و «نمايش هنري از هر دو». وي بر اين باور است كه وجود زشتي هاي صوري و ذاتي است كه منجر به نمايش هنريِ آن ها مي شود. نوشته زير برگرداني از مقدمه اين كتاب است.
ملخص الجهاز:
"این اثر به دنبال کتاب دیگری که اکو به «تاریخ زیبایی» اختصاص داده بود، نوشته شده و در آن وی با نگاه ظریف و دقیق خود در تاریخ نشانهها و تصاویر غربی مفهوم زشتی را از دوران باستان تا امروز دنبال میکند.
اگر همین امروز یک تماشاگر فضایی سری به یک گالری هنرهای معاصر بزند و چهره زنانی را ببیند که پیکاسو آنها را نقاشی کرده است سپس اظهار نظر بازدیدکنندگانی را بشنود که به گمانشان تصاویر زنان به «زیبایی» تصویر شدهاند، ممکن است دچار اشتباه شود و تصور کند که در زندگی روزمره نیز مردان همعصر ما به دنبال زنانی میگردند که ملاحت و جذابیتی همچون زنان آثار پیکاسو دارند.
امروزه بدون تردید، تماشای چهره زشت این پادشاهان برای ما تکاندهنده است (شاید در روزگار خودشان نیز چنین نظری نسبت به آنها داشتهاند) ولی قدرت مطلق چنان جاذبه و زرقوبرقی به آنان افزوده که زیردستانشان نیز با چشمانی ستایشگر آنها را نظاره میکردهاند.
واکنش احساسی در مقابل انزجاری که از دیدن خزنده لزجی به ما دست میدهد، یا حسی که طعم و بوی میوه گندیدهای در ما ایجاد میکند یک چیز است و واکنش نسبت به زشتیهای هنری یا زشتیهای صوری ــ مانند وقتی که فردی را نامتناسب توصیف میکنیم یا چهرهای که بد نقاشی شده را «زشت» مینامیم ــ یک چیز دیگر.
همین نظر درباره «زشتی» هم صدق میکند؛ ممکن است کودکی با دیدن چهره جادوگری، در کتاب افسانه پریان، کابوس ببیند ولی شاید همین تصویر برای دیگر همسنوسالانش خندهدار باشد."