خلاصة:
توسعه سریع شهری، در چند دهه ی معاصر در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، محیطی و ... زندگی بشر را تحت تأثیر قرار داده است. مطرح شدن توسعه پایدار به عنوان شعار اصلی هزاره سوم نیز ناشی از اثرات شهرها بر گستره ی زیست کره و ابعاد مختلف زندگی انسانی است. در همین راستا، شهر بروجرد به عنوان یکی از شهرهای میانی در غرب کشور، جهت بررسی وجود نماگر های توسعه پایدار در آن مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی نماگر های توسعه پایدار شهری در شهر بروجرد در مقایسه با نقاط شهری کشور می باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر، به لحاظ هدف شناختی بوده و از نظر ماهیت، تحلیلی- مقایسه ای می باشد ؛ روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای بوده است. جهت سنجش میزان توسعه، ابتدا مفهوم توسعه پایدار در چهار بعد اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و نهادی- کالبدی و 44 نماگر با توجه به اتفاق آرای کارشناسان مشخص گردید، سپس دادههای مورد نیاز در دو سطح شهر بروجرد و نقاط شهری کشور گردآوری شده و با استفاده از روش آزمون Sign و به کمک نرمافزار آماری Spss تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین شهر بروجرد و نقاط شهری کشور از نظر نماگر های اجتماعی، نهادی- کالبدی تفاوتی وجود ندارد. اما از نظر نماگر های اقتصادی و زیست- محیطی دارای تفاوت معنادار بوده و وضعیت اقتصادی بدتر و وضعیت زیست محیطی بهتری دارد. از سوی دیگر با در نظر گرفتن مجموع نماگر ها، وضعیت پایداری شهر بروجرد در کل؛ تقریباً همسان با وضعیت پایداری کشور است.
ملخص الجهاز:
"روش تحقیق در پژوهش حاضر، به لحاظ هدف شناختی بوده و از نظر ماهیت ، تحلیلی - مقایسه ای است ؛ روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای بوده ، جهت سنجش میزان توسعه ، ابتدا مفهوم توسعه ی پایدار در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و نهادی - کالبدی و ٤٤ نماگر با توجه به اتفاق آرای کارشناسان مشخص گردید، سپس داده های مورد نیاز در دو سطح شهر بروجرد و نقاط شهری کشور گردآوری شده و با استفاده از روش آزمون Sign و به کمک نرم افزار آماری Spss تحلیل گردید.
در شهر بروجرد به عنوان یکی از شهرهای میانی 1-Sustainable Development 2-Environmental justic 3-New Urbanisation 4-Smart growth غرب کشور، افزایش جمعیت طی سال های اخیر و عدم انطباق این رشد با زیرساخت های شهری از یک سو، عدم تعادل پراکنش بهینه کاربریها، ساخت و سازهای ناهمگون و نابودی امکانات و قابلیت های طبیعی محیط زیست شهری(از میان رفتن باغ های درون بافت شهر)، از میان رفتن یک پارچگی بافت شهر از نظر توسعه افقی(در پی رشد شتابزده شهر)، نابسامانی سیمای شهری، مسائل و ناهنجاری های اجتماعی و عدم مشارکت مردمی در تهیه طرح های توسعه شهری از سوی دیگر، باعث شده است تا توجه به توسعه پایدار در این شهر از اهمیت بیشتری برخوردار باشد."