خلاصة:
در اين پژوهش به بررسي رابطه متقابل ساختار سرمايه با فرصت هاي رشد شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. نمونه ها دربرگيرنده 106 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي دوره ي زماني 10 ساله (1380-1389) مي باشد. نتايج نشان مي دهد كه رابطه مستقيم معني داري بين ساختار سرمايه (نسبت بدهي بلند مدت به حقوق صاحبان سهام) و رشد فروش شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است و همچنين رابطه معكوس معني داري بين ساختار سرمايه (نسبت بدهي بلند مدت به حقوق صاحبان سهام) و بازده دارايي وجود دارد. در نهايت بين فرصت هاي رشد و ساختار سرمايه (نسبت بدهي بلند مدت به حقوق صاحبان سهام) شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه مستقيم وجود دارد.
ملخص الجهاز:
"در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون فرضیه اول از مدل رگرسیون (1) استفاده خواهد شد: که در آن: Sales growthit: رشد فروش شرکت i در سال t long - term debtit-1: نسبت بدهی بلند مدت به حقوق صاحبان سهام شرکت i در سال t ROAit-1: بازده داراییهای شرکت i در سال t Capital expenditurit-1: مخارج سرمایهای شرکت i در سال t-1 sizeit: اندازه شرکت i در سال t εi,t: باقی مانده مدل در این مدل رشد فروش به عنوان متغیر وابسته (درونزا) در نظر گرفته شده است و در صورتیکه رابطه رگرسیونی و ضریب 1α معنیدار باشد، فرضیه اول تأیید میشود.
در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون فرضیه سوم از مدل رگرسیون استفاده خواهد شد: که در آن: Volatilityit-1: نوسانات شرکت i در سال t-1 در این مدل ساختار سرمایه (نسبت بدهی بلندمدت به حقوق صاحبان سهام) به عنوان متغیر وابسته (درونزا) در نظر گرفته شده است و تأثیر متغیرهای مستقل بر روی آن و رابطه همزمان و متقابل آن با فرصتهای رشد مورد بررسی قرارخواهد گرفت.
نگارهی (4): نتایج برآورد مدل دوم پژوهش ROA it = β0+ β1 long - term debt it-1 + β 2 Sales growth it-1 + β 3 Capital expenditure it-1 + α4 sizeit+ εi,t تعداد مشاهدات: 954 متغیر ضریب خطای معیار آماره t p-value INTERCEPT 193/0 036/0 381/5 000/0 long - term debt 049/0- 081/0 304/6- 000/0 Sales growth 008/0 002/0 128/1 259/0 Capital expenditur 077/0 042/0 841/1 066/0 Size 054/0- 003/0 681/2 000/0 R-squared (042/0) Adj R2 (038/0) آماره F (408/11) 000/0 منبع: یافتههای پژوهش با توجه به نگاره (4) سطح معناداری (p-value) به دست آمده برای ضریب متغیر نسبت بدهی بلند مدت (long - term debt) برابر با 000/0 بوده که این مقدار کمتر از 05/0 است، لذا ضریب مذکور از نظر آماری معنیدار است که بیانگر وجود رابطه معنیدار بین نسبت بدهی بلند مدت و بازده داراییها است."