خلاصة:
بررسي ويژگي هاي انسان خودشكوفاي مازلو با اوصاف انسان در حكمت متعاليه به طور تطبيقي، دربردارنده اشتراكاتي است كه ديد مازلو و ملاصدرا را بيش از پيش به هم نزديك مي كند. برخي از جهات اشتراك ملاصدرا و مازلو در مسئله را مي توان در طبقه بندي نيازها، اعتقاد به شهود، زاويه نگاه، معناداري زندگي، فارغ بودن از قشر و طبقه، اعتقاد به خود حقيقي، تغيير در ملاك لذت و توجه به استعدادهاي ذاتي دانست. همچنين، اين تطبيق نشان دهنده تفاوت هايي از جمله اختلاف روش ملاصدرا و مازلو، كل نگري ملاصدرا و جزء نگري مازلو، توجه ويژه ملاصدرا به عوالم برتر و فاصله نقطه اوج انسان در نظر ملاصدرا با انسان خودشكوفا است كه ريشه در ديدگاه روان شناسانه مازلو و ديدگاه فلسفي وحدت وجودي حكمت متعاليه ملاصدرا دارد.