خلاصة:
در روند کنونی حقوق بینالملل، توسعة بهرهبرداری از انرژی تولیدشده از منابع انرژیهای تجدیدپذیر رشد چشمگیری داشته است. در همین زمینه اسناد متعدد بینالمللی به منظور تنظیم سیاستهای زیستمحیطیو انرژی کشورها تصویب شدهاند. این مقررات در گسترة وسیعی از اسناد لازمالاجرا و حقوق نرم تدوین شدهاند. با این حال، پراکندگی اسناد بینالمللی در این خصوص همراه با وضعیت نامعین اصول و قواعد حقوق بینالملل دربارة توسعة منابع انرژی تجدیدپذیر ضرورت بررسی رویکرد حقوق بینالملل به انرژیهای تجدیدپذیر را توجیه میکند. نگارندگان در این نوشتار برآناند با توجه به اهمیت توسعة انرژیهای تجدیدپذیر بهمثابة مسئلهای با ابعاد جهانی به بررسی اصول و قواعد حقوق بینالملل در این زمینه بپردازند.
ملخص الجهاز:
به ایـن منظـور ابتـدا منابع انرژی تجدید پذیر تشریح شـده ، سـپس اصـل حاکمیـت دولـت هـا بـر منـابع طبیعـی و چالش های پیش رو دربارة ایجاد تعهدات بین المللی دربـارة توسـعة انـرژی هـای تجدیـدپـذیر بررسی شده است .
١٠ به علاوه ، در طرح اجرایی اجلاس جهانی توسعة پایـدار (ژوهانسبورگ ، ٢٠٠٢) برای نخستین بار مسائل تأمین امنیت انرژی ، تغییرات اقلیمـی و توسـعة پایدار مستقیما به یکدیگر پیوند داده شدند تا آن جا که یکی از نویسندگان اذعان می دارد طـرح ژوهانسبورگ جامع ترین سند غیرالزام آور بین المللی در این زمینه است (٢٠١٣ ,Bruce).
٢. اصل حاکمیت دولت ها بر منابع طبیعی و چالش هـای پـیش رو بـرای اعمـال مقـررات بین المللی دربارة انرژی های تجدیدپذیر حال با تشریح مختصر وضعیت انرژی های تجدید پذیر در کـشورمان و در جهـان بـه موضـوع اصلی این نوشتار خواهیم پرداخت که بررسی اصول و قواعد حقوق بین الملـل و انـرژی هـای تجدید پذیر است .
Promotion of New and Renewable Sources of Energy, Resolution 67/215 of 20 March 2013 adopted by the General Assembly[on the report of the Second Committee (A/67/437/Add. 9)] با بررسی اسناد حقوق نرم موجود دربارة انرژی های تجدیدپذیر می توان نتیجه گرفـت کـه تأکید بر استفاده و توسعة انرژی های تجدیدپذیر رشد فزاینده ای در سالیان اخیر داشته اسـت و تقریبا در بسیاری از اسناد بین المللی مورد تأکید قرار گرفته اسـت .