خلاصة:
درک و فهم آثار هنرهای تصویری نیازمند شناخت دو عنصر اساسی ساختار )صورت( و محتواست. ساختار، قالب و اساس کلی تصویر و محتوا، هویت اثر و نگرش و بینش آفریننده اثر هنری را نشان می دهد. در برقراری ارتباط مخاطب با اثر هنری، تقدم در فهم زبان تصویری است، برهمین اساس این پژوهش، ساختار اثر را مقدم بر محتوای آن دانسته و با همین رویکرد به تحلیل نقوش جام شوش و تطبیق آن با عناصر تجسمی )نقطه، خط، سطح، ...( پرداخته و سپس کیفی تها و ویژگی های متنوع و پیچیده ترکی ببندی این جام را بیان می کند. همچنین این پژوهش تاکیدی است بر نبوغ هنرمند چهار هزار سال پیش که با نگرشی صحیح و کاربرد فطری عناصر بصری و کیفیت های تجسمی به مناسب ترین شکل به بیان موضوع و مضمون مورد نظرپرداخته است. هدف این تحقیق، شناخت ارتباطات پیدا و پنهان عناصر و کیفیت های بصری این اثر و مفهوم آنهاست. روش این تحقیق توصیفی تحلیلی و مبتنی بر منایع تصویری کتابخانه ای است.
ملخص الجهاز:
(27,29: 1390 استفاده از نقوش جانوری و هندسی در هنر ایران جایگاه ویژه ایی داشته است ، و دراین میان اوج انتزاعیترین این هنر را بر شکل گیری نقش بز بر سفالینه جام شوش میتوانیم مشاهده کنیم «این جام در یکی از دشت های مهم نجد ایران به نام دشت خوزستان یا همان سوزیانای قدیم ِ که برای زندگی عصر نوسنگی مناسب بوده ، ساخته شده است .
٣٤٠٠٠ گیتی و عالم محصور در دایره است “ (ارجمند، ١٣٣) ”حلقه مربع را مستطیلی بدانیم که همه زوایای آن برابر و دو ضلع آن نشان سلطنت نیز شناخته شده اشت “ (گیرشمن ، ١٣٧٢: بزرگتر باشد، نیز شکل مربعی درون دایره دیده می شود، که ماخذ: معصوم :١٣٨٩ (269 هر کدام از این اشکال با توجه به خصوصیات ساختاری حامل مفاهیمی هستند که گویا هنرمند چهار هزار سال پیش از میلاد در جایی دیگر آرتوراپهام پوپ در بررسی فهرست آثار سمی در برقراری ارتباط میان سطوح هندسی پایه ، با هدف موجود از دوره عیلام میانه ، نماد دایره و ارتباط آن با ماه و زنانگی را در نظر اول رازآمیز میداند (پوپ ، ١٣٧٨: ١٠٣٩)؛ انتقال معانی مورد نظر داشته که در ادامه به تحلیل این سطوح زیرا در مبانی هنرهای تجسمی دایره ، نماد زنانگی و مادینه و موقعیت آن ها بر جام شوش پرداخته شده است .