خلاصة:
توجه به بافتهای فرسوده و کهن و رفع ناپایداری آنها، به موضوعی جدی و محوری تبدیل شده و نهادها و سازمانهای مسئول را به تکاپوی حل آن واداشته بهطوریکه آنان را به بازآفرینی بافتهای مذکور سوق داده و لزوم مداخله در این بافتها را در بازههای مختلف زمانی مطرح نموده است. بازآفرینی شهری بهعنوان رویکردی متاخر در حوزه «مرمت و حفاظت شهری» یکی از مهمترین رویکردهایی است که دغدغه احیا و رفع مشکل بافتهای نابسامان را داراست. بازآفرینی شهری بهعنوان سیاستی جامع در مواجه با چالشهای روبروی مدیران و برنامه ریزان شهری شرایطی را ایجاد میکند که علاوه بر مداخلات کالبدی، برنامههای اجتماعی را نیز در راس کار قرار بدهند. توجه به ناکارآمدی بافتهای کهن، تلاش تزریق روحی دوباره در این مناطق و فراهم آوردن شرایطی برای حضور و مشارکت همگان در فرآیند آن، از اهداف ارزشمند این رویکرد است. این پژوهش درصدد یافتن اصولی است که بازآفرینی شهری را مطابق با اصول زیباییشناختی به کار گیرد تا اثری کارا و پایدار را از خود بهجای بگذارد و علاوه بر حفاظت از بافت کهن، خوشایندی بصری را نیز با خود به همراه بیاورد تا هرچه بیشتر بر جذابیت و حس تعلق افراد ساکن در محله بیفزاید. احیای فضای شهری کهن موجب بازیابی هویت بافت پیرامون آن شده و حس مکان را در استفادهکنندگان آن برمیانگیزد.
ملخص الجهاز:
(1390 جدول ١: بازآفرینی (حناچی ، ١٣٨٦) واژه معنای لغوی (معدل ) بازآفرینی ومعاصرسازی تجدید نسل و از نو سر برآوردن نو شدن و به روز شدن معنای مفهومی (تعریف ) خلق فضای شهری جدیدباحفظ ویژگی های اصلی فضائی (کالبدی -فعالیتی )قدیم شباهت های ظاهری و تفاوت های رفتاری – هنجاری ارائه شخصیت و هویت متفاوت هدف بازآفرینی بافت باحفظ ارزش های کهن بافت بهسازی ، نوسازی و بازسازی شخصیت و هویت مستقل یافتن اصول حفظ ویژگی های ارزشی بافت کهن خلق ویژگی های جدید و متناسب با نیاز روز بازآفرینی تعریف مجدد ارزش های کهن برای پاسخگویی به نیاز معاصر زمان اقدام مستمرمقطعی و بلند مدت محورهای مورد تأکید سیاست های بازآفرینی شهری نیز عبارتند از: -تأکید بر همکاری نیروهای محلی با بخش خصوصی و گروه های داوطلب -توجه بیشتر به حفاظت از محیط های تاریخی و نقش ساختارهای تاریخی -استفاده از هنر، فرهنگ و گذران اوقات فراغت به عنوان محرک های برنامه های تجدید حیات شهری -تاکید بر مشارکت گروه های اجتماعی در این فرآیند 31 -ایجاد همبستگی و یکپارچگی میان کلیه نقش آفرینان شهری و سایر گروه های ذی نفع بر مبنای مشارکت -پرهیز از ساخت وسازهای تک عملکردی و تشویق ساخت پروژه ها با کاربری های متعدد و مختلط -توجه به اقدامات و برنامه های کیفی به موازات اقدامات کمی -تاکید برافزایش اشتغال ، کاهش فقر و افتراق اجتماعی ، تامین امکانات اجتماعی و آموزش به جای نوسازی های صرفا فیزیکی -انتقاد از درگیری بیش از اندازه دولت در امر توسعه -توجه به تنظیم مجدد طرح ها و برنامه ها بر اساس اصول توسعه پایدار متاسفانه ارتباط برقرار کردن بین مرمت و احیاء شهری از یک طرف و بعد اجتماعی ، فرهنگی و هویتی بافت های کهن شهری از طرف دیگر مقوله ایست که اغلب طراحان و مهندسان مشاور بدان توجه نمی کنند و تبع آن تولید فضای شهری به عنوان بستر کالبدی مناسب برای تعاملات اجتماعی مردم ، در این گونه بافت ها نادیده انگاشته می شود.