خلاصة:
بلندمرتبه سازی ازجمله رویکردهای مهم شهرهای بزرگ جهان است که در اثر رشد روزافزون جمعیت، کمبود و گرانی زمین و مشکلات توسعه افقی شهرها رواج یافته که قابلیت ارتباط فرد با محیط اطرافش را بسیار بی اهمیت جلوه می کند. در این پژوهش به روش تحلیلی- توصیفی و باهدف شناخت و تحلیل تاثیرات محیطی ناشی از افزایش تراکم و توسعه عمودی در شهرها، سعی بر آن است تا تبیین روشنی از معایب افزایش تراکم در شهرها، در عین سودمندی آن، ارائه گردد. جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی انجام پذیرفته و پس از شناخت مفاهیم موردنظر ، به تحلیل آن ها پرداخته و نتیجتا به چگونگی ارتباط بین آن ها منجر می گردد. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که ساختمان های بلند بر تعادل محیط شهری تاثیر می گذارند و می بایست چگونگی تاثیر آن ها بر کیفیت محیط قبل از احداث مورد ارزیابی قرار گیرد. خصوصا در ارتباط با ساختمان های بلند با عملکرد مسکونی که علاوه بر ملاحظات محیطی و شهرسازی، تغییر در روابط اجتماعی اهالی، تغییرات در شیوه زندگی و رفتارهای جمعی نیز می باید موردنظر باشد تا طراحی و ساخت ساختمان های بلند موجب ارتقاء کیفیات محیط شهری گردند.
ملخص الجهاز:
در ارتباط با ابعاد تاثیرات محیطی ساختمان های بلند، موارد زیر را می توان برشمرد ( Appleyard and :(Fishman, 1977:104 - امنیت : آتش ، زلزله ، سقوط اشیاء 61 - آسایش : تغییر در الگوی سفر عابران پیاده و سواره - راحت بودن در خیابان : سر و صدا، روشنایی ، ایجاد سایه ، آلودگی هوا، ازدحام و فشارروانی - خصوصیت و قلمرو: تاثیر بر همسایگان با افزایش قلمرو، تاثیر بر ساکنان به دلیل تاثیر بر خصوصیت و خلوت ، در دسترس بودن ساختمان توسط گروه های مختلف مردم - تبادلات اجتماعی : محدود شدن روابط همسایگی - گسیختگی بصری : از طریق ارتفاع ، حجم ، رنگ ، جزئیات ساختمان ، بستن دیدها - نگهداری : مشکلات نگهداری ، پاکیزگی محیط اطراف ساختمان های بلند بر هویت محلات شهری و واحدهای همسایگی تاثیر دارند و به دو طریق افزایش تراکم (انسان و ماشین ) و تغییرات فیزیکی (اندازه ، طراحی و حتی نمادگرایی ) مطرح می شود که در کیفیات حیات شهری تاثیر منفی داشته و علاوه بر تقلیل ارتباطات جمعی بین همسایگان و کم کردن مشارکت این افراد در فعالیت های بیرون از خانه باعث تقلیل در ارتباط بین انسان و محیط می گردند.