خلاصة:
هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی اثر شیوه های تربیتی خانواده های مناطق بیست گانه شهر تهران بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره دبیرستان است، جامعه آماری در این پژوهش 666 نفر (268 دختر و 398 پسر) از بین کلیه دانش آموزان دبیرستان های مناطق بیست گانه شهر تهران که درسال 1387-88 مشغول به تحصیل بودند، با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و منطقه جغرافیایی شهر تهران به چهار گروه (شمال، جنوب، شرق، و غرب) تقسیم شدند که از هر منطقه دو دبیرستان (دخترانه و پسرانه) و ابزار تحقیق یک پرسش نامه محقق ساخته با 41 سوال بود. برای تحلیل داده های پژوهش از روش آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار...) و آمار استنباطی و آزمون t استفاده گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. ملاک عملکرد تحصیلی براساس معدل کتبی سال یا ترم گذشته شان بود. به منظور برآورد همسانی درونی، از روش آلفای کرانباخ ، ابتدا برروی یک نمونه 50 نفری که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند اجرا گردید، ضریب اعتبار محاسبه شده (767/.) به دست آمد. نتایج نشان دادند که: 1. شیوه های تربیتی خانواده های سنتی وخانواده های مدرن با عملکرد تحصیلی رابطه معناداری دارد. 2. خانواده هایی که با شیوه تربیتی مدرن در تربیت دانش آموزان اعمال می کنند موفق تر از خانواده هایی هستند که به روش سنتی عمل می کنند. 3. در بین میانگین نمرات دختران و پسران خانواده ها که با روش های سنتی یا مدرن عمل می کنند رابطه معناداری وجود دارد 05)/0p<). یعنی پسران نسبت به دختران بیشتر با سبک مدرن پرورش می یابند. 4. در روش تربیتی ترکیبی (سنتی- مدرن) خانواده ها رابطه معناداری بین میانگین نمرات دختران و پسران در عملکرد تحصیلی وجود ندارد.
ملخص الجهاز:
"با توجه به چارچوب نظری پژوهش ، خانواده هایی که ابزار و لوازم کمک آموزشی را برای فرزندان خود تهیه می کنند و با آنان هم فکری و تعامل در فعالیت های درسی شان دارند، و جهت بروز استعدادهای نهفته در قوه ، رهبری و هدایت کرده و با شرکت نمودن در کلاس های فوق برنامه برای آشنایی و یادگیری بیشتر از روش های جدید علمی تشویق می کنند و از انبار کردن الفا و کلمات غیر کاربردی در ذهن شان برحذر می دارند، نسبت به فرزندان خانواده هایی که ، در محیط بسته و دور از مطالعات گروهی و همکاری با دیگر همکلاسان و مشارکت در کتابخانه ها، و مؤسسات آموزشی فوق برنامه مانع می شوند، بر اهمیت نقش فعال خانواده های آگاه به روند پیشبرد تحصیلی فرزندان و آشنایی با ابزار جدید کمک آموزشی و یادگیری دور از هر گونه تعصب ، البته با حفظ ارزش های اخلاقی – اجتماعی، که ریشه در سنت دارد و از طرفی نقش فعال فرزندان و تعاملات اجتماعی آنان رادرآموزش تأکید می نمایند، انتظار آن می رفت که خانواده هایی که با روش مدرن و با علم روز در آموزش و تعلیم و تربیت فرزندان خود به کار می برند از نظر کارکردهای عینی – شناختی و رفتاری برتر و موفق تر از فرزندان خانواده هایی هستند که با روش سنتی و به ارث مانده از گذشتگان و پیشینیان در تعلیم و تربیت فرزندان خود، نقش آفرینی می کنند."