خلاصة:
یکی از مسائلی که همواره اندیشمندان مختلف درگیر آن بوده اند ، تلاش برای اثبات روش درست دستیابی به تصمیم صحیح و به واسطه آن، نظام سیاسی ایده آل است. یکی از این تلاش ها توسط مارکی کندورسه و در طرفداری از دموکراسی انجام شده است که به قضیه کندورسه مشهور است . این قضیه که شکلی ریاضی دارد، بر این دیدگاه است که براساس قانون اعداد بزرگ با فرض احتمال بالای پنجاه درصد برای دستیابی هر فرد به تصمیم درست ، با افزایش تعداد رای دهندگان، احتمال دستیابی به تصمیم درست توسط یک جمع زیاد به سمت صد درصد میل می کند. بااین حال، قضیه کندورسه بر مفروضاتی استوار
بود که به تدریج زیر سوال رفت تا اینکه در دهه 1950 دوباره مطرح شد. این امر مصادف با ظهور اندیشه دموکراسی معرفتی بود که موجب طرح مسائل جدیدی شد. مقاله حاضر می کوشد با بررسی وجوه مختلف قضیه کندورسه نشان دهد که این قضیه تا چه حد توانسته است به حل مشکلات روش شناختی و نظری این
نوع دموکراسی کمک کند. فرضیه ما این است که اثبات دو مفروض اساسی قضیه کندورسه، در شرایط کنونی برخلاف گذشته نشان می دهد با همان قاعده اعداد بزرگ، اکثریت لزوما مصون از خطا نیستند و تصمیم گیری درست منوط به پذیرش اصول و قواعدی مبنایی و حاصل مشورت آزادانه نخبگان است.
ملخص الجهاز:
"ایـن قضـیه کـه شکلی ریاضی دارد، بر این دیدگاه است که براساس قانون اعداد بزرگ بـا فـرض احتمال بالای پنجاه درصد برای دستیابی هر فرد به تصـمیم درسـت ، بـا افـزایش تعداد رأی دهندگان ، احتمال دستیابی به تصمیم درسـت توسـط یـک جمـع زیـاد به سمت صد درصد میل میکند.
با فرض احتمال تقریبا ١ برای اتخاذ تصمیم درست در رویارویی با مشکلات آسان ، در شرایط دشوار در یک گروه کوچک ، احتمـال تصـمیم درسـت تقریبـا برابـر ١/٢ است ، اما با افزایش تعداد رأیدهندگان ، این احتمال به واسطه قانون اعداد بـزرگ بـه سمت صفر میل میکند؛ بنابراین در دیدگاه جدید، اندیشه کلاسیک مصـون از خطـا بودن گروههای بسیار بزرگ، دیگر پذیرفتنی نیست .
میتوان گفت این دو اندیشمند، این فرمول را در پاسخ بحث ارو مطرح کرده اند، اما چیزی که از تلاش آنها برای نشان دادن چگونگی احتمال رسیدن اکثریـت بـه یـک گزینه صحیح از بین گزینه های دیگر بیشـتر قابـل توجـه اسـت ، رابطـۀ آن بـا بحـث دموکراسی معرفتی است .
این دو اندیشمند از بحث خود در مورد چند انتخاب بـین k گزینه نتیجه میگیرند که اگر هر فـرد بـا احتمـال انـدکی بیشـتر از k/١ بـه گزینـۀ درست برسد، با افزایش تعداد رأی دهندگان ، احتمال اینکه گزینۀ درست بـا اکثریـت آرا پذیرفته شود، با سرعتی آرام رشد میکند (٢٩٣ :٢٠٠١ ,List and Goodin)؛ ازایـن رو، بار دیگر میتوان گفت ، یک اکثریت گسترده لزوما مصون از اشتباه نیستند."