ملخص الجهاز:
هرچند در مقدمات کار نیز این واقعیت به سرعت خود را عیان ساخت که عناصر زیرساختی این سازمان پیشرو توسعه صنعتی کشور،کماکان در اسارت دیرپای پارادایم عصر طلایی بوروکراسی و ساختارهای وظیفهای و بخشی است و در مقایسه با شرکای خارجی خود که به اقتضای تحولات جهانی و در حفظ توان رقابتی خویش به سمت سازمانهای نوین فرایند محور،مشتریکرا،مبتنی بر تیم و سازمانهای مجازی (VIRTUAL) ،خود را باز مهندسی کرده بودند از اینرسی و فقدان انعطاف،کندی در پاسخکویی و تصلب شریانهای اطلاعاتی رنج میبرد.
حال آنکه اولا این نقیصه خود حاکی از ضعف نظام برنامهریزی است و ثانیا حتی در صورت توفیق در تبیین استراتژی حد اقل به دو علت،آثار و نتایج آن استراتژی مثمر ثمر نخواهد بود: 1-غلبه نکرش طرحریزی استراتژی مبتنی بر منابع در مدیریت کشور بدون عنایت به دینامیزم جابجایی اهمیت منابع و بیتوجه به نقش مزیتهای رقابتی(مزیتهای آفریده انسان)در تمایز با نظامهای اقتصادی-اجتماعی،که منشاء آن مهارتهای ذهنی و توسعه انسان است(نکاهی به سهم ناچیز و کاهنده مواد،انرژی،کار و حتی سرمایه در قیمت تمام شده کالاها و خدمات مؤید این معناست).