خلاصة:
هدف: ارتقاء سطح استقلال فردی بیماران فلج نیمه بدن، بخصوص در حفظ تعادل از اهداف عمده توانبخشی می باشد. با توجه به اینکه محل ضایعه مغزی در بیماران همی پلژی راست و چپ و همچنین عملکرد نیمکره های راست و چپ مغز متفاوت می باشد، هدف این مطالعه مقایسه توانایی های تعادلی در این دو گروه از بیماران بوده است.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی مقایسه ای و بر روی 30 بیمار مبتلا به سکته مغزی که به بیمارستان بقیه الله(عج) مراجعه کرده و شامل گروه بیماران فلج نیمه راست بدن (16 بیمار) و گروه بیماران فلج نیمه چپ بدن (14بیمار) بودند انجام شد. محدوده سنی بیماران 58-30 سال بوده و مدت 6 ماه از زمان سکته آنها می گذشت. نمونه ها از موارد در دسترس و به صورت هدفمند و ساده انتخاب و در هر دو گروه، توانایی های تعادلی افراد با استفاده از دو آزمون بالینی مقیاس تعادلی برگ (B.B.S) و آزمون مایل شدن به جلو (F.F.R) ارزیابی و اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری کولموگراف-اسمیرنوف، تی مستقل و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها: اختلاف میانگین نمره کسب شده در آزمون B.B.S توسط دو گروه معنی دار بوده (P<0/05)، و میانگین نمرات گروه همی پلژی راست (38/ 36) بیشتر از میانگین نمرات گروه همی پلژی چپ (28/90) بود، درصورتیکه در آزمون F.F.R اختلاف میانگین نمرات دوگروه با همدیگر معنی دار نمی باشد (P=0/841).
نتیجه گیری: مطابق نتایج بدست آمده، تعادل خصوصا از نوع داینامیک آن با سمت درگیر رابطه مستقیم دارد، درحالیکه در تعادل استاتیک چنین چیزی صادق نمی باشد و می توان مطابق نتایج این تحقیق برنامه توان بخشی مناسبی را جهت بهبود تعادل این بیماران در نظر گرفت.