تعاملات مشترک میان آفرینندگان و مخاطبان نخل ماتم مقالة

نمادهای دینی آیینی، بخشی از فرهنگ مشترک مردم هستند و در حالی که نمی توان از آفریننده ای یگانه و خالقی مشخص در ساختن آنها نام برد، می توان از نوعی تعامل و همکاری مشترک میان آفرینندگان و مخاطبان در خلق و پیدایش این آثار از جمله نخل ماتم در بستر آیین نخلگردانی سخن گفت. نتایج تحقیق بیانگر آنست که: نخل ماتم با داشتن ریشه در فرهنگ کهن ایرانی و جلا یافتن در کالبد مذهبی مردم شیعی ایران، از ویژگی های زیبایی شناسانه و نشانه های نمادینی برخوردار است، که خالق اثر، هماهنگ با ذهنیت رمزگرا و حماسه پذیر جامعه، ایده ساخت اثر و اجرای نمادین ادواری را از بطن جهان بینی شیعی برداشت نموده، تا در تعامل مخاطبان و عامه مردم نقش و نفوذ داشته باشد. لذا نخل ماتم طی فرآیند تاثیر و تاثر با مخاطبان کثیر و مردمی، دربردارنده ارزش های نمادینی گشته که با درآمیختن رویکردهای مذهبی، به نوعی مناسک اجتماعی مرگ، گریز از میرایی و میل به جاودانگی را در خود دارد. پژوهش حاضر که از نوع توصیفی، با تجزیه بصری زیبایی شناسانه و تحلیل کیفی جامعه شناسانه است، با روش گردآوری داده ها از طریق اسنادی، کتابخانه ای و مشاهده ای صورت گرفته است. اهداف: 1. شناخت حوزه کاری هنرمند ( الهام، آرایش و نظم اثر، شکل دادن به اثر ) و پیوندهایی که مخاطب در رابطه با اثر برقرار می کند. 2. تبیین نقش هنرمند و مخاطب در به نمایش گذاشتن اثر ( نخل ماتم ) سوالات مقاله: 1. شکل گیری نخل ماتم تا چه حد به موقعیت ذهنی هنرمند و مخاطب و تاثیر و تاثرات آن ها برمی گردد؟ 2. پیوندهایی که مخاطب در رابطه با اثر برقرار می کند، چیست؟