ملخص الجهاز:
"بدین ترتیب،آیا جامعه با چنین رشد و سرمایهگذاری اندک و ناکافی،در مقابل بدهی 30 میلیارد دلاری و تورم روزافزون پس از جنگ با توجه به اینکه طی جنگ نیز بدهی نداشت-بهای بسیار و سنگینی در تقابل با هیچ نپرداخته است؟ افسون«پولباوری» یکی از اوراد پولباوری این است که دخالت بیشتر از حد دولت در اقتصاد و هزینههای آن،باعث ایجاد تمام بحرانهای اقتصادی از بدو تشکیل دولت و بویژه در سرمایهداری معاصر بوده است!در برداشتی کلیشهای از این باور، بسیاری در کشورهای توسعه یابنده، ناگهان به گونهای افسون شده از کردار اقتصادی دولت پشیمان و خواهان محدودیت آن شدند.
در عین حال،از آنجا که پسانداز خالص منفی شده و درآمد سرانه نیز کاهش یافته بود،جامعه نیاز داشت که دولت هم هرچه سریعتر، ثروت باد آوردهء معدودی را که تورم شدید و فاصله بالای ارز آزاد با ارز رسمی به وجود آمده بود به سوی تولید سوق دهد،و هم از پسانداز یا سرمایه بین المللی برای بازسازی اقتصادی تخریب شدهء خود استفاده کند.
اما،از آنجا که کاهش ارزش پول امری مرسوم،استفاده از بخش خصوصی غیرموجه و ارتباط با سرمایه بین المللی غیر انقلابی تلقی میشد و بر سر این موضوعات وحدت نظر وجود نداشت، و نیز به این دلیل که دولت نتوانست از اقتصاددانان ایران و جهان پراکنده بودند به منظور فراهم آوردن قوانین و نهادهای لازم برای اقتصادی پویا و دموکراتیک استفاده کند،در نهایت،از لحاظ ذهنی افسون«پولباوری»غالب شد؛از لحاظ شیوهء اعمال سیاستهای تثبیت و تعدیل اقتصادی،آزادسازی و تک نرخی کردن یا کاهش ارزش پول نیز،این دو روش مقبول افتاد که«چون دولتها قادر به تحمل و اجرای منظم سیاستهای تثبیت نیستند،به احتمال زیاد در نیمه راه متوقف میشوند و از این بابت به اقتصاد صدمه میزنند."