خلاصة:
مسئله پراکندگی اقوام کرد، مرکز ثقل سیاست خارجی خاورمیانهای ترکیه از دهه 1920 به بعد بوده و دولت ترکیه با برخورد چندگانه با مسئله کردهای ترکیه، عراق و سوریه، راهبردهای متعددی را تجربه کرده است. تا پیش از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه، سیاست دولت ترکیه در قبال کردهای داخل مرزهایش، مبتنی بر انکار و امحا بود و نسبت به کردهای عراق و سوریه، نگرشی امنیتی داشت. از این زمان، شاهد چرخشی در راهبرد و شیوه نگرش مقامات ترکیه به سمت پذیرش واقعیت کردهای داخلی از جمله حرکت به‌سوی اعطای آزادی، حقوق اجتماعی و سیاسی هستیم. در مورد کردهای آن سوی مرزها، رفتار ترکیه دوگانه است. در خصوص کردستان عراق، دولت ترکیه در پی ایجاد روابط راهبردی با حکومت اقلیم کردستان بوده و در مقابل کردهای سوریه سیاستی امنیتی اتخاذ کرده است. شرایط سیاسی- اقتصادی داخلی و ملاحظات راهبردی این کشور در راستای ایجاد هژمونی منطقهای، مقامات ترکیه را به‌طور چاره‌ناپذیری در مسیر تحول راهبرد نسبت به مسئله کرد قرار داده است. با توجه به این مهم، پژوهش حاضر در پی آن است تا برای پرسش ذیل، پاسخ مناسبی بیابد: در دوران حکومت حزب عدالت و توسعه، راهبرد ترکیه نسبت به کردهای شمال عراق و سوریه چه تحولی یافته است؟ برای پاسخ به پرسش یادشده، این پژوهش، فرضیه حاضر را به سنجش میگذارد: در دوران حکومت حزب عدالت و توسعه، به‌دلیل مجموعهای از ملاحظات امنیتی و اقتصادی داخلی، دولت ترکیه راهبرد همکاری استراتژیک با اقلیم کردستان عراق را با هدف به حاشیه راندن جنبش کردهای سوریه و جذب کردهای ترکیه اتخاذ کرد.
The vast region of east Africa has become a certain place for conflict between some terrorist organizations and United States of America since the beginning of 1990 decade. Since then this extremist groups have tried to fulfill their goals in this region, whilst they are misusing the strategic situation of east Africa. One of the most important extremist above mentioned groups is al-Qaida that have had horrifying terrorist actions in countries such as : Kenya, Tanzania and Uganda and in some cases even threatened the general security of this countries .although terrorist activities of al-Qaida is mostly concentrated to America and it’s allies but it has created bad image of Muslims in east Africa as well as strengthening of America’s Fortification in east Africa that may have bad consequences for Muslims in near future.
In this paper the roots and establishment of al-Qaida branch in east Africa and their terrorist actions against western countries which have badly affected the peoples if this region is studied as a main subject, while the main question is the essential factors effective on the process of gradual establishment of al-Qaida branch in east Africa.
Convincing that the terrorist actions of al-Qaida in east Africa in two last decades has not been supported at all by east African Muslims is the main hypothesis and have a survey on the creation of al-Qaida branch in east Africa ( for the first time in Persian documents) is considered as paradigm of initiation of paper.
ملخص الجهاز:
در سا های اخیر به خصوص با شروع هزارة سوم میلادی با توجه به مقاومت کردها، به ویژه با ظهور حزب کارگران کردستان ٢ از دهۀ ١٩٧٠ به بعد و تشکیل حکومت خودمختار اقلیم کردستان ٣ عراق ، دولت ترکیه به این نتیجه رسید که سیاست امحا و انکار، روشی هوشمندانه برای پاسخگویی به مسئلۀ کرد نیست و باید در پی راه حل سیاسی متناسب با شرایط جدید بود.
از آنجا که رفتار سیاست خارجی ترکیه در چند دهۀ اخیر، بر تحکیم پایه های قدرت در داخل و سیطره جویی سیاسی و اقتصادی در خارج از مرزهایش مبتنی شده است ، بنابراین ترکیبی از نظریۀ واقع گرایی سیاسی و اقتصادی را به عنوان چارچوبی مناسب به منظور تبیین مسئلۀ اصلی این پژوهش ، یعنی چرایی تحول راهبرد ترکیه نسبت به کردهای عراق و سوریه در پرتو تحولات حدود یک دهۀ اخیر ترکیه در دوران حکومت حزب عدالت و توسعه (١٣٩٥-١٣٨٢) در نظر گرفتیم .
اما بحران سوریه و ظهور پدیدة داعش ١ و تصرف بخش شایان توجهی از خاک این کشور، مانع از آن شد که حزب عدالت و توسعه به اقدام مشابهی همچون اقلیم کردستان عراق در سوریه دست یابد؛ بنابراین ترکیه نتوانست نفوذی روی کردهای سوریه داشته باشد و کمک مؤثری برای روی کار آمدن احزاب کرد همسو با حزب دموکرات مسعود 2 بارزانی انجام دهد.
شورای ملی کرد همچنین حمایت سیاسی و نظامی حکومت اقلیم کردستان را دارد، اما درگیریهای سیاسی داخلی و پیوندهایش با آنکارا، توانایی آن را برای تقابل مؤثر با حزب اتحاد دموکراتیک در عرصۀ نبرد سوریه محدود کرده است :٢٠١٣ ,Edelman &Abramowitz ) (١١.
(
, 
, 
)
